tag:blogger.com,1999:blog-87942180198592258472024-03-13T05:42:40.729+02:00Maria Skarlatoumariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.comBlogger137125tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-10333782204493483022020-10-25T21:31:00.000+02:002020-10-25T21:31:18.031+02:00Καινούργια επαγγελματική σελίδα!<p> https://mariaskarlatou.gr/</p><p><br /></p><p><br /></p>mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-42700720519589432292020-05-02T00:34:00.000+03:002020-05-02T00:40:48.137+03:00TEDx Lamia<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=MqX-lzV2Jsk&t=135s" target="_blank"><span style="font-size: large;">Δείτε εδώ ολόκληρη τη συζήτηση</span></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz-mCEJW4d5QpBNXusw-DqSLjlpL8QIwFhNZuw0XNE0OZIlzi7ojaByqnsvsGucRrouRi7glwQwTuLOcs-K9bYivLrAcSnFOYE6ElfgYgu-slNAtO2e65dmoETA5012GL3xCNbFhZVP-ar/s1600/TEDxLamia.AFISA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz-mCEJW4d5QpBNXusw-DqSLjlpL8QIwFhNZuw0XNE0OZIlzi7ojaByqnsvsGucRrouRi7glwQwTuLOcs-K9bYivLrAcSnFOYE6ElfgYgu-slNAtO2e65dmoETA5012GL3xCNbFhZVP-ar/s400/TEDxLamia.AFISA.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-53537911803946488202020-03-05T12:12:00.001+02:002020-03-05T12:12:36.169+02:00Οι έφηβοι δεν μιλάνε! Αλήθεια ή ψέμα;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="penci-entry-content entry-content" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; box-sizing: inherit; color: #666666; font-family: Roboto, sans-serif; line-height: 1.7; margin: 1.5em 0px 24px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5vsKNBvvgryalIssyhB_QUDjH2IfPOJNR4ZIgkoKKgDMwlNZZJs819_1nhY-eoGrhJ90Bi0Ydkis_cHOp9BlO2nlVqmb9L80ySd4iW8SUL-8Zif6t5uFOGaQ2LISYq3oSfccDKlvAVoQc/s1600/%25CE%2595%25CE%25A6%25CE%2597%25CE%2592%25CE%2595%25CE%2599%25CE%2591.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5vsKNBvvgryalIssyhB_QUDjH2IfPOJNR4ZIgkoKKgDMwlNZZJs819_1nhY-eoGrhJ90Bi0Ydkis_cHOp9BlO2nlVqmb9L80ySd4iW8SUL-8Zif6t5uFOGaQ2LISYq3oSfccDKlvAVoQc/s320/%25CE%2595%25CE%25A6%25CE%2597%25CE%2592%25CE%2595%25CE%2599%25CE%2591.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<em style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /></em></div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<em style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Γράφει στο <a href="https://efiveia.gr/i-efivi-de-milane-alithia-i-psema/" target="_blank">https://efiveia.gr</a> η Ψυχολόγος <a href="https://efiveia.gr/epistimonikoi-sinergates/name/maria-skarlatou/" rel="noreferrer noopener" style="background-color: transparent; box-sizing: inherit; color: #e56c33; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank">Μαρία Σκαρλάτου</a></em></div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Μια φράση που ακούω συχνά από τους γονείς σαν παράπονο είναι: “<em style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ο έφηβος/η, γιός/κόρη δεν μου μιλά, δεν απαντά, δεν ανοίγει κουβέντα</em>“.</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Είναι αλήθεια ή ψέμα; Οι έφηβοι δε μιλάνε ή απλά χρειάζονται συγκεκριμένες προϋποθέσεις για να μπουν στη συζήτηση και αυτές δεν τους δίνονται;</span></div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Εδώ θα αναφέρω μια πρόσφατη προσωπική εμπειρία. Πριν μια βδομάδα πήγα βόλτα με τη μικρότερη κόρη μου, η οποία μόλις έκλεισε τα 17. Πήραμε το τρένο πρωί – πρωί και ξεκινήσαμε για τη γειτονική πόλη για να αλλάξουμε παραστάσεις. Σε πενήντα λεπτά φτάσαμε στον προορισμό μας. Οι δυο μας, μόνο οι δυο μας, χωρίς άλλη παρέα. Κάναμε βόλτες, καθίσαμε για καφέ, περπατήσαμε αρκετά, κουβεντιάσαμε για διάφορα, “αδιάφορα” καθημερινά, πρακτικά θέματα. Το απογευματάκι καθώς κατεβαίναμε προς τον σιδηροδρομικό σταθμό και περπατούσαμε δίπλα-δίπλα, έρχονται κι άλλες κουβέντες, αυτή τη φορά σχετικά με το πώς νιώθει που έρχεται η ώρα να φύγει από το σπίτι για να σπουδάσει…</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Σκέφτομαι αυτό που ακούω συχνά από τα χείλη γονιών με παιδιά στην εφηβεία: “<em style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">δε μιλάει</em>“, “<em style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">δεν μπορώ να του πάρω κουβέντα</em>“, “<em style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">δε λέει τι θέλει</em>“, “δ<em style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ε λέει τι σκέφτεται</em>“, “<em style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">όσο κι αν προσπαθώ, δε λέει να ανοιχτεί</em>“, “<em style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">σας λέω, έχω δοκιμάσει τα πάντα, δε μιλάει…</em>“</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Τους ρωτάω λοιπόν το εξής: <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">εσείς μπορείτε ανά πάσα στιγμή, όταν σας ρωτήσουν τι νιώθετε ή τι σκέφτεστε, να ανοίξετε την καρδιά σας;</span> Να μοιραστείτε τις σκέψεις, τις ανησυχίες και τα συναισθήματά σας; Για οποιοδήποτε θέμα; Όσο δύσκολο κι αν σας είναι; Είναι όλες οι ώρες κατάλληλες, μόνο και μόνο επειδή σας κάνουν την ερώτηση οι άλλοι και θέλουν μια απάντηση από εσάς για να καθησυχαστούν και να μην αγχώνονται οι ίδιοι;</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Οι έφηβοι για να ανοιχτούν θέλουν να τους δώσουμε χρόνο. Χρόνο χωρίς βιασύνη, χωρίς πίεση.</span> Και αποκλειστικότητα! Δε θα μιλήσουν όταν καταλάβουν ότι έχουν μόνο πέντε λεπτά για να τους ακούσουμε τρέχοντας από τη μια υποχρέωση στην άλλη. Οι ρυθμοί της καθημερινότητας είναι γεμάτοι με άγχος και ατελείωτες υποχρεώσεις. Οι έφηβοι μιλάνε με τη συμπεριφορά τους, με τα λόγια δε θα το κάνουν εύκολα, κυρίως αν έμαθαν στο παρελθόν ότι η άποψή τους δεν είναι σημαντική, σεβαστή, αποδεκτή…</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Επειδή η ζωή τρέχει με γρήγορους ρυθμούς κι ο χρόνος δε γυρίζει πίσω, δημιουργήστε συνθήκες όπου θα τους είναι πιο εύκολο να ανοιχτούν. Δώστε τους χρόνο και χώρο να μιλήσουν. Δείξτε τους ότι μπορείτε να τους ακούσετε κι ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά τους είναι σημαντικά για εσάς. <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Δώστε τους αποκλειστικότητα, την έχουν ανάγκη.</span></div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Είναι πιο εύκολο να ανοιχτούν εκτός σπιτιού. Στο σπίτι, ο καθένας έχει τον ρυθμό του, τις ασχολίες του και συνήθως το κάθε μέλος είναι κλεισμένο στον κόσμο του, στις υποχρεώσεις του, στη ρουτίνα του. Ακόμη κι αν υπάρχει αρκετός ελεύθερος χρόνος, αυτός δίνεται σε όλες τις άλλες υποχρεώσεις εκτός από το να φροντίσουμε τις σχέσεις μας. Ακόμη κι αν το κάνουμε, οι περισσότεροι έφηβοι δε συζητούν αν καθίσεις απέναντί τους και τους κοιτάζεις στα μάτια. Νιώθουν άβολα και αμήχανα και αποφεύγουν την όποια κουβέντα που πάει να γίνει πιο προσωπική.</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Είναι πιο εύκολο να ανοιχτούν αν ο γονιός βρίσκεται δίπλα τους κι όχι απέναντί τους. Αν περπατάτε δίπλα-δίπλα ή αν κάθεστε σε διπλανές θέσεις, π.χ όταν οδηγείτε.</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Αν οδηγείτε και κάθεται δίπλα σας στη θέση του συνοδηγού, όχι στη συνηθισμένη διαδρομή σπίτι- φροντιστήριο, αλλά σε μια πιο μακρινή, του είναι πιο εύκολο να μιλά για τις σκέψεις του, όταν δεν τον καρφώνουν τα μάτια σας, περιμένοντας απαντήσεις.</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Όταν περπατάτε δίπλα-δίπλα στον δρόμο κάνοντας μια μεγάλη απόσταση, η κουβέντα προχωρά και βαθύτερα χωρίς ιδιαίτερο κόπο.</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Οι παραπάνω τρόποι είναι διαπιστωμένα αποτελεσματικοί, υπό έναν όρο: να σέβεστε τον έφηβο συνομιλητή σας, να τον ακούτε όπως θα ακούγατε ένα πρόσωπο που θαυμάζετε και θέλετε να το γνωρίσετε σε βάθος και έχετε βάλει όλη σας την καλή διάθεση ώστε να τον κατανοήσετε, χωρίς βιασύνες, χωρίς πίεση, χωρίς “εγώ στην ηλικία σου”, χωρίς άγχος, αφήνοντας και τη σιωπή να έρθει, χωρίς την απαιτητική επιθυμία να βγει κάτι από αυτή την κουβέντα. Αν τηρηθεί αυτός ο ένας και μοναδικός όρος που όμως έχει πολλές και δύσκολες παραμέτρους, θα δείτε ότι οι έφηβοι μιλάνε. Και κάποιες φορές χωρίς σταματημό!</div>
</div>
<footer class="penci-entry-footer" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; box-sizing: inherit; clear: both; color: #666666; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span class="tags-links penci-tags-links" style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; display: inline-block; margin: 10px -2.5px 5px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 720px;"></span></footer></div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-10226043895827628332020-02-04T23:45:00.001+02:002020-02-04T23:48:01.299+02:00σεμινάριο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQVKkZuEjBMLSMWNJjatSd2vXOmiIAVGlQMkaZ5KTQJmggvddsGxdmMqUeSn1EhtnDViVTzOif-h1jOvTHHa4dP-boWSOU0mM8lKZXrmngNRRUfp1fze0sA7gXsp7ENEedD73eJzHLbum0/s1600/%25CE%25B1%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQVKkZuEjBMLSMWNJjatSd2vXOmiIAVGlQMkaZ5KTQJmggvddsGxdmMqUeSn1EhtnDViVTzOif-h1jOvTHHa4dP-boWSOU0mM8lKZXrmngNRRUfp1fze0sA7gXsp7ENEedD73eJzHLbum0/s320/%25CE%25B1%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Η
παγίδα της αναβλητικότητας</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Αν δυσκολεύεστε να παραδώσετε κάτι στην ώρα
του,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Αν κινητοποιείστε μόνο στο παραπέντε και ποτέ
ο χρόνος δεν σας φτάνει,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Αν λέτε στον εαυτό σας ότι δεν θα ξανασυμβεί
να φανείτε ασυνεπής αλλά την επόμενη φορά κάνετε ακριβώς το ίδιο, <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Αν οι δικοί σας άνθρωποι ενοχλούνται και
δυσανασχετούν μαζί σας εξαιτίας αυτής σας της συνήθειας, <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Τότε αυτό το σεμινάριο είναι για σας! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Θέμα
σεμιναρίου: Η παγίδα της αναβλητικότητας.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Υπεύθυνη για την
οργάνωση και ανάπτυξη του σεμιναρίου είναι η ψυχολόγος<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κ. Μαρία Σκαρλάτου<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2020 στην </span><span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Gallery</span><span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Pur</span><span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Pur</span><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> ώρα 6.30μμ με 8.30μμ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Κόστος συμμετοχής: 20 ευρώ.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Καθώς οι θέσεις για το σεμινάριο είναι περιορισμένες
δηλώστε έγκαιρα τη συμμετοχή σας έως και την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου στα
τηλέφωνα:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">2231307050 </span><span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Gallery</span><span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">
</span><span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Pur</span><span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Pur</span><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> & <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">6945 9168 60 <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μαρία
Σκαρλάτου ψυχολόγος <o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-78067417981659364472019-12-23T09:11:00.004+02:002019-12-23T09:15:14.891+02:00Εφηβεία και οικογενειακά τραπέζια<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<em><br /></em></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizYdb1q314QVUUJWeXEVxja01CpSCPUjQysRw1VUD-Syn8-hCtR-P51YwpXzkKDu4L-lIAOPMYpE0xrCD9ELo0npDuYNUZlgFdJwWdWTFqUZqsLAEXab1Mkfwk6XQ35SdNJLmmgDVBDEcI/s1600/tips-simvoules-giortino-trapezi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="457" data-original-width="740" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizYdb1q314QVUUJWeXEVxja01CpSCPUjQysRw1VUD-Syn8-hCtR-P51YwpXzkKDu4L-lIAOPMYpE0xrCD9ELo0npDuYNUZlgFdJwWdWTFqUZqsLAEXab1Mkfwk6XQ35SdNJLmmgDVBDEcI/s400/tips-simvoules-giortino-trapezi.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<em><br /></em></div>
<div style="text-align: justify;">
<em><br /></em></div>
<div style="text-align: justify;">
<em><br /></em></div>
<div style="text-align: justify;">
<em>Γράφει στο <a href="https://efiveia.gr/efivia-ke-ikogeniaka-trapezia/" target="_blank">https://efiveia.gr</a> η Ψυχολόγος <a href="https://efiveia.gr/epistimonikoi-sinergates/name/maria-skarlatou/" rel="noreferrer noopener" style="color: #e56c33;" target="_blank">Μαρία Σκαρλάτου</a></em></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Έχουμε μπει για τα καλά στο εορταστικό κλίμα. Ένα κλίμα που εμπεριέχει λίγη παραπάνω κοινωνικότητα όσο επιλεκτικός κι αν είναι κανείς στο πού θα πάει και τι θα κάνει αυτές τις μέρες. Όλο και κάποιες παραπάνω προσκλήσεις και ευκαιρίες για συναντήσεις θα προκύψουν όπου θα «πρέπει» να παρευρεθεί η οικογένεια. Κι όταν η οικογένεια έχει παιδί ή παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας τα πράγματα είναι απλά. Τα παιδιά ακολουθούν αδιαμαρτύρητα το πρόγραμμα. Μπορεί ο γονιός να «κυνηγά» όλη την ώρα το 3χρονο παιδάκι του, που βρίσκει χαριτωμένο παιχνίδι π.χ. να ξεστολίζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο, είναι όμως δεδομένο ότι αυτό θα ακολουθήσει την απόφαση του γονιού.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Δεν συμβαίνει το ίδιο όταν τα παιδιά έχουν μπει στην εφηβεία.</strong> Εδώ αρχίζουν οι πρώτες διαμαρτυρίες, οι οποίες αυξάνονται καθώς η εφηβεία προχωρά. Αρχίζουν τα: «εγώ δε θέλω να έρθω», «θα βαρεθώ», «δεν έχω όρεξη», «γιατί δεν καταλαβαίνεις μαμά/μπαμπά ότι δεν τους αντέχω;», «εσύ μπορεί να περνάς καλά, εμένα δε με ρωτάς όμως», «βαριέμαι να ακούω κάθε φορά τις ίδιες συζητήσεις», «δε θέλω να απαντώ σε χαζές ερωτήσεις», «μου φέρονται σαν να είμαι μωρό», και η αλυσίδα των φράσεων δεν έχει τέλος. Συνήθως συνοδεύεται με το ανάλογο ύφος απίστευτης βαρεμάρας, ύφος <em>σας κάνω τη χάρη για τελευταία φορά</em> και φτάνει μέχρι έντονη αντιπαράθεση γονιού - παιδιού με τις φωνές να υψώνονται και από τις δύο πλευρές!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Θα πρότεινα μια απλή άσκηση μνήμης για τους γονείς με παιδιά στην εφηβεία. <strong>Πηγαίνετε τον εαυτό σας πίσω, πολύ πίσω. Μέρες γιορτών, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, σχολικές διακοπές. </strong>Θυμηθείτε πώς νιώθατε στις οικογενειακές συγκεντρώσεις, με τους μεγάλους, με τις ανούσιες συνήθως και βαρετές συζητήσεις τους, με θεματολογία που δεν είχε για σας κανένα ενδιαφέρον. Θυμηθείτε το συναίσθημα αυτό κυρίως, όταν έπρεπε να ακολουθήσετε τους γονείς σε βαρετές οικογενειακές «υποχρεώσεις», όχι σε επισκέψεις ή συναναστροφές που θα είχαν για σας νόημα π.χ. συνάντηση με αγαπημένα ξαδέρφια. Εκεί που οι μεγάλοι θεωρούσαν σημαντική τη συμμετοχή σας χωρίς να σας ρωτούν. Πώς ακριβώς νιώθατε τότε;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αν έρθετε σε επαφή με τον έφηβο εαυτό σας και θυμηθείτε το συναίσθημά σας όταν έπρεπε να ακολουθήσετε τους γονείς σας, θα γίνει πιο εύκολη η διαχείριση της άρνησης του εφήβου. Σε γενικές γραμμές βοηθούν:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Το να εξηγήσετε στον έφηβο ότι καταλαβαίνετε ακριβώς τι σας λέει και τι νιώθει.</strong> Π.χ. καταλαβαίνω πώς νιώθεις, θυμάμαι κι εγώ στην ηλικία σου δεν είχα καμία όρεξη να ακολουθώ τους γονείς μου, αλλά… θα ήθελες να δούμε μαζί πώς θα γινόταν λιγότερο δύσκολο για σένα;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Το να μην προσπαθείτε να του επιβάλλετε με αυταρχικό τρόπο αυτό που θεωρείτε σωστό εσείς.</strong> Π.χ. «είμαστε οικογένεια», «πρέπει να πάμε όλοι μαζί και δε σηκώνω κουβέντα», στερώντας του όλο τον χρόνο από τις παρέες του για να τον περιφέρετε σε συγγενείς και φίλους σας, που του είναι αδιάφοροι.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Το να τον απαλλάξετε από κάποιες κοινωνικές «υποχρεώσεις» που καταλαβαίνετε πραγματικά ότι τον πιέζουν πολύ</strong> π.χ. τυπικές επισκέψεις, τραπέζια ειδικά προς το τέλος της εφηβείας που η επιλογή του να μείνουν είτε στο σπίτι, είτε σε φίλο / φίλη είναι πιο εύκολη.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Το να συζητάτε μαζί του, ώστε να βρεθούν ενδιάμεσες λύσεις που θα ικανοποιούν και τις δύο πλευρές.</strong> Μικρές υποχωρήσεις και από τα δύο μέρη, βοηθούν ώστε να μην υπάρχουν συγκρούσεις και έντονη δυσαρέσκεια. Οι έφηβοι συνεργάζονται καλύτερα όταν εισπράττουν ότι ο γονιός κατανοεί το συναίσθημά τους. Συνεργάζονται, όχι υπακούουν χωρίς αντιρρήσεις!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Επειδή οι διακοπές συνοδεύονται κι από μια παραπάνω ένταση, εξαιτίας του άγχους όλης της οικογένειας να χωρέσει μέσα σε λίγες μέρες, τώρα στο τέλος του έτους ό,τι κοινωνικότητα δε χώρεσε σε όλη τη χρονιά, ας χαλαρώσουμε λίγο όλοι γονείς και παιδιά. <strong>Ας χαρούμε αυτές τις λίγες μέρες χωρίς να βάζουμε τον πήχη των προσδοκιών πολύ ψηλά.</strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Καλές γιορτές!</strong></div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-24880493862151786032019-12-15T20:56:00.000+02:002019-12-15T20:56:01.969+02:00Όταν η προσαρμογή στη φοιτητική ζωή δεν προχωρά ομαλά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="entry-media penci-entry-media" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; box-sizing: inherit; color: #666666; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px 0px 20px; max-width: 100%; outline: 0px; overflow: hidden; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 720px;">
<div class="post-format-meta " style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; height: 389px; margin: 0px; outline: 0px; overflow: hidden; padding: 0px; position: relative; text-align: center; vertical-align: top;">
<a class="post-image penci-standard-format penci-image-popup-no-margins" href="https://efiveia.gr/wp-content/uploads/2019/11/otan-i-prosarmogi-sti-fititiki-zoi-den-prochora-omala.jpg" style="background-color: transparent; box-sizing: inherit; color: black; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: color 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><img alt="" class="attachment-penci-thumb-960-auto size-penci-thumb-960-auto wp-post-image" height="389" sizes="(max-width: 640px) 100vw, 640px" src="https://efiveia.gr/wp-content/uploads/2019/11/otan-i-prosarmogi-sti-fititiki-zoi-den-prochora-omala.jpg" srcset="https://efiveia.gr/wp-content/uploads/2019/11/otan-i-prosarmogi-sti-fititiki-zoi-den-prochora-omala.jpg 640w, https://efiveia.gr/wp-content/uploads/2019/11/otan-i-prosarmogi-sti-fititiki-zoi-den-prochora-omala-300x182.jpg 300w, https://efiveia.gr/wp-content/uploads/2019/11/otan-i-prosarmogi-sti-fititiki-zoi-den-prochora-omala-526x320.jpg 526w, https://efiveia.gr/wp-content/uploads/2019/11/otan-i-prosarmogi-sti-fititiki-zoi-den-prochora-omala-585x356.jpg 585w" style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; display: block; height: auto; margin: 0px auto; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" width="640" /></a></div>
</div>
<div class="penci-entry-content entry-content" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; box-sizing: inherit; color: #666666; line-height: 1.7; margin: 1.5em 0px 24px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<em style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Γράφει στο <a href="https://efiveia.gr/" style="background-color: transparent; box-sizing: inherit; color: #e56c33; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;">efiveia.gr</a> η Ψυχολόγος <a href="https://efiveia.gr/epistimonikoi-sinergates/name/maria-skarlatou/" rel="noreferrer noopener" style="background-color: transparent; box-sizing: inherit; color: #e56c33; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;" target="_blank">Μαρία Σκαρλάτου</a></em></div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Κάθε αλλαγή στον κύκλο της ζωή μας συνοδεύεται από συναισθήματα, συχνά αντιφατικά μεταξύ τους. Κάθε αλλαγή όσο επιθυμητή κι αν είναι συνοδεύεται από stress. Η προσαρμογή σε κάθε καινούργια φάση, δεν είναι πάντα μια εύκολη υπόθεση και δεν προχωρά πάντα ομαλά. </div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Για έναν έφηβο, η αρχή της ενήλικης ζωής μακριά από την οικογένεια διέρχεται από μια φάση προσαρμογής στην καινούργια πραγματικότητα. <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Την πραγματικότητα της σχολής που επέλεξε μακριά από την ασφάλεια της οικογενειακής εστίας.</span> Αυτό το βήμα είναι η πρώτη ουσιαστικά σοβαρή απομάκρυνση των νεαρών ενηλίκων από την προστασία της οικογένειας που έχει μια έννοια πιο μόνιμη, δεν είναι διακοπές, ούτε ταξίδι λίγων ημερών. Στην περίπτωση των διακοπών και του ταξιδιού είναι από την αρχή γνωστό ότι μετά από λίγες μέρες θα επιστρέψει στη γνωστή ρουτίνα του.</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Με την έναρξη των σπουδών θα πρέπει να οργανώσει ο ίδιος ο φοιτητής τη ζωή του, να φτιάξει μια καινούργια ρουτίνα, η οποία εκτός από τα μαθήματα της σχολής, έχει και ώρες μοναξιάς, έχει και ανησυχία, έχει και φόβο για το άγνωστο πέρα από τη χαρά της επιτυχίας του στόχου και τη διαχείριση της ελευθερίας και ανεξαρτησίας μακριά από την εποπτεία των γονιών. Ανοίγει ένα καινούργιο κεφάλαιο με ανάμικτα συναισθήματα, με χαρά αλλά και με <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">φόβο για τις καινούργιες συνθήκες</span> που καλείται να διαχειριστεί. Η προστατευτική ασπίδα της οικογένειας παύει να υπάρχει με τον ίδιο τρόπο και ο νεαρός ενήλικας αναλαμβάνει σταδιακά, την ευθύνη του εαυτού του και της καθημερινότητάς του.</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Είναι αναμενόμενο λοιπόν η φάση προσαρμογής να μη γίνεται αυτόματα, αλλά να έχει κάποια χρονική διάρκεια, από εβδομάδες μέχρι και λίγους μήνες. Το χρονικό διάστημα που θα χρειαστεί ώστε να υπάρξει πλήρης προσαρμογή, διαφέρει από άτομο σε άτομο και εξαρτάται από τη δομή της προσωπικότητας κι από τις προηγούμενες αποκρίσεις στις αλλαγές. Κάποιοι άνθρωποι προσαρμόζονται σχετικά γρήγορα και εύκολα σε μια νέα κατάσταση, κάποιοι άλλοι ακολουθούν μια πιο αργή διαδικασία. Και το ένα και το άλλο είναι απόλυτα φυσιολογικά.</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που η διαδικασία προσαρμογής δεν εξελίσσεται ομαλά</span>. Που οι γονείς βρίσκονται αντιμέτωποι με έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις του φοιτητή/τριας, με κλάματα, με απογοήτευση, με δηλώσεις απελπισίας. Μπορεί να εμφανίζονται κρίσεις πανικού, φοβίες, άγχος, τάσεις απομόνωσης και απόσυρσης, άρνηση παραμονής μακριά από την οικογένεια, αντιδράσεις που μπορεί να υποδηλώνουν από φυσιολογικό άγχος προσαρμογής, μέχρι κάποιο σοβαρό ψυχολογικό ή ακόμα και ψυχιατρικό πρόβλημα.</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Το ερώτημα που προκύπτει και ο προβληματισμός των γονιών αφορά το είδος της στάσης που πρέπει να κρατήσουν. <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ποια είναι η σωστή αντίδραση που θα βοηθήσει τον έφηβο;</span> Το να πιέσουν; Το να επιτρέψουν να παρατήσει την επιλογή του και να γυρίσει κοντά τους; Σαφώς η απάντηση για το ποια είναι η ενδεικνυόμενη αντίδραση διαφέρει κατά περίπτωση. Μπροστά σε ένα τέτοιο δίλημμα δεν υπάρχει μια απάντηση που να ταιριάζει σε όλες τις περιπτώσεις και να προσφέρει την ιδανική λύση. Η καλύτερη επιλογή εδώ είναι η παραπομπή σε ειδικό, ώστε ο φοιτητής/τρια να ξεκαθαρίσει μέσα του, τι τον φοβίζει, γιατί δυσκολεύεται τόσο να προσαρμοστεί και συνειδητοποιώντας τις σκέψεις και τα συναισθήματά, του να λάβει την καλύτερη απόφαση για τον ίδιο.</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Μια σημαντική δεξιότητα ζωής που χρειάζεται να έχει αποκτήσει ο φοιτητής πριν φύγει από το σπίτι είναι <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">η ικανότητα προσαρμογής σε καινούργια περιβάλλοντα.</span> Η υπερπροστασία των γονιών και η αποφυγή έκθεσής του σε συνθήκες που απαιτούν προσαρμογή, έχουν καταστροφικές συνέπειες, γιατί δε θωρακίζουν το αναπτυσσόμενο άτομο απέναντι στις δυσκολίες της ζωής. Δεν το προετοιμάζουν κατάλληλα, με αποτέλεσμα να νιώθει ανήμπορο και αβοήθητο μακριά από την προστατευτική ομπρέλα της οικογένειας. Υπάρχουν γονείς που στην προσπάθειά τους να προστατέψουν το παιδί τους από τη ματαίωση και την απογοήτευση, τρέχουν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον κάθε φορά που χρειάζεται, ενώ αποτελεί δεξιότητα ζωής η προσαρμογή μας σε νέες συνθήκες.</div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Είναι λοιπόν πολύ σημαντικός ο ρόλος της οικογένειας στην προετοιμασία του εφήβου ώστε να ζήσει καλά και μακριά της. <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Σαν γονείς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα βασικό κομμάτι του ρόλου μας είναι να δημιουργήσουμε υγιείς προσωπικότητες που θα μπορούν να σταθούν στα πόδια τους, να λειτουργήσουν αυτόνομα και να ανοίξουν τα φτερά τους όταν έρθει η ώρα για να χαράξουν τη δική τους πορεία στη ζωή.</span></div>
</div>
<footer class="penci-entry-footer" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; box-sizing: inherit; clear: both; color: #666666; font-family: Roboto, sans-serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span class="tags-links penci-tags-links" style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; display: inline-block; margin: 10px -2.5px 5px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 720px;"></span></footer></div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-33994170930407184352019-12-15T20:52:00.000+02:002019-12-15T20:52:20.263+02:00Όταν το “πήραμε βαθμούς” εξελίσσεται στο “περάσαμε στο Πανεπιστήμιο”! (σκέψεις μιας ψυχολόγου)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<header class="entry-header penci-entry-header penci-title-" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; box-sizing: inherit; color: #666666; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><h1 class="entry-title penci-entry-title penci-title-" style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; clear: both; color: #111111; font-family: "Mukta Vaani", sans-serif; font-size: 3rem; line-height: 1.2; margin: 5px 0px 6px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<br /></h1>
</header><div class="entry-media penci-entry-media" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; box-sizing: inherit; color: #666666; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px 0px 20px; max-width: 100%; outline: 0px; overflow: hidden; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 720px;">
<div class="post-format-meta " style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; height: 336px; margin: 0px; outline: 0px; overflow: hidden; padding: 0px; position: relative; text-align: center; vertical-align: top;">
<a class="post-image penci-standard-format penci-image-popup-no-margins" href="https://efiveia.gr/wp-content/uploads/2019/10/otan-to-pirame-vathmous-exelissete-sto-perasame-sto-panepistimio-skepsis-mias-psychologou.jpg" style="background-color: transparent; box-sizing: inherit; color: black; margin: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: color 0.3s ease 0s; vertical-align: baseline;"><img alt="" class="attachment-penci-thumb-960-auto size-penci-thumb-960-auto wp-post-image" height="336" sizes="(max-width: 640px) 100vw, 640px" src="https://efiveia.gr/wp-content/uploads/2019/10/otan-to-pirame-vathmous-exelissete-sto-perasame-sto-panepistimio-skepsis-mias-psychologou.jpg" srcset="https://efiveia.gr/wp-content/uploads/2019/10/otan-to-pirame-vathmous-exelissete-sto-perasame-sto-panepistimio-skepsis-mias-psychologou.jpg 640w, https://efiveia.gr/wp-content/uploads/2019/10/otan-to-pirame-vathmous-exelissete-sto-perasame-sto-panepistimio-skepsis-mias-psychologou-300x158.jpg 300w, https://efiveia.gr/wp-content/uploads/2019/10/otan-to-pirame-vathmous-exelissete-sto-perasame-sto-panepistimio-skepsis-mias-psychologou-560x294.jpg 560w, https://efiveia.gr/wp-content/uploads/2019/10/otan-to-pirame-vathmous-exelissete-sto-perasame-sto-panepistimio-skepsis-mias-psychologou-585x307.jpg 585w" style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; display: block; height: auto; margin: 0px auto; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" width="640" /></a></div>
</div>
<div class="penci-entry-content entry-content" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; box-sizing: inherit; color: #666666; font-family: Roboto, sans-serif; line-height: 1.7; margin: 1.5em 0px 24px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<em style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">Γράφει στο <a href="https://efiveia.gr/diazigio-kai-paidia-stin-efiveia-poioi-paragontes-epireazoun-tis-antidraseis-ton-efivon/" style="border: 0px; color: #4d469c; text-decoration-line: none;" target="_blank">https://efiveia</a> η Ψυχολόγος <a href="https://efiveia.gr/epistimonikoi-sinergates/name/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%bb%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%85/" rel="noopener" style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #ea6d2e; text-decoration-line: none;" target="_blank">Μαρία Σκαρλάτου</a></em></div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Όταν πριν από πολλά χρόνια ξεκινώντας τη συνεργασία μου με κέντρα προσχολικής αγωγής άκουγα από τους γονείς να χρησιμοποιούν φράσεις στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο όπως: <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“εμάς δεν μας αρέσει το μπρόκολο”</span> η <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“φοβόμαστε την τσουλήθρα”</span>, προσπαθούσα να εξηγήσω στους γονείς και κυρίως στις μαμάδες, πόσο σημαντικό είναι όταν το παιδάκι μας μεγαλώνει (τα παιδάκια τους ήταν 4 και 5 ετών) να το αντιμετωπίζουμε σαν ξέχωρη μοναδική προσωπικότητα κι όχι προέκτασή μας ή κομμάτι μας! </div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Φυσικά όταν μιλάμε για βρέφη ο πληθυντικός είναι αναμενόμενος, γιατί σε αυτή τη φάση η σχέση γονιού παιδιού είναι φυσιολογικό να είναι συγχωνευτική και αυτό να διαφαίνεται και στον προφορικό λόγο. </div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Στο δημοτικό το “εμείς” περιλαμβάνει τον καινούργιο κόσμο του παιδιού, έτσι “γράφουμε τα μαθήματά μας”, “διαβάζουμε πολύ”, “δυσκολευόμαστε να λύσουμε τις ασκήσεις” , “ο δάσκαλος δεν μας συμπαθεί”. Στο γυμνάσιο τροποποιείται λίγο: “παίρνουμε βαθμούς”, “πήγαμε καλά στο διαγώνισμα”. </div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Επειδή η είσοδος στο γυμνάσιο σηματοδοτεί την αρχή της εφηβείας, εδώ ξεκινούν οι πρώτες λέξεις που διαχωρίζουν τις πράξεις του παιδιού από το γονέα επιλεκτικά όμως. Συνεχίζεται το “εμείς πήραμε βαθμούς και τα πήγαμε καλά” αλλά τονίζονται τα διαφορετικά πρόσωπα όταν δεν τα πάει καλά ο έφηβος. ‘Έτσι όταν ο έφηβος ακολουθεί κατά γράμμα τις γονεϊκές εντολές και όλα είναι καλά, <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“πήραμε άριστα”</span><span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">.</span> Όταν ο έφηβος δεν τα καταφέρνει με κάτι, <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“δεν έγραψε καλά”</span>. Εδώ υπάρχει το κρυμμένο <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">μήνυμα της αποδοχής με όρους</span>. Η πραγματική αγάπη είναι ανιδιοτελής, αγαπά έτσι κι αλλιώς το πρόσωπο άσχετα από τις πράξεις του, κυρίως αν αυτό το πρόσωπο είναι το ίδιο σου το παιδί! Ο έφηβος έχει ανάγκη να νιώσει την αγάπη και την αποδοχή άνευ όρων. Αφήστε τον να βιώσει ότι είναι ένα ξεχωριστό πρόσωπο, αφήστε τον να νιώσει ικανός να καταφέρει να εκπληρώσει τους δικούς του στόχους και τα δικά του όνειρα, όχι των γονιών του. Προσπαθήστε να αφουγκραστείτε τις κλίσεις, τις ιδιαιτερότητες, τα χαρίσματα και βοηθήστε τα παιδιά σας να ανοίξουν τα φτερά τους. <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“Να ανοίξεις παιδί μου τα δικά σου φτερά” όχι “να ανοίξουμε τα </span><span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">φτερά μας”</span><span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">!</span> </div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Είναι δυσάρεστο να ακούω σήμερα, από τα χείλη γονιών το “περάσαμε στο Πανεπιστήμιο”, “γραφτήκαμε στη σχολή μας”, γιατί συνειδητοποιώ ότι από τη στιγμή που αυτό δεν σταμάτησε ενώ τα παιδιά τους μεγάλωσαν δεν υπάρχει σωτηρία! Φυσικά κι ένας γονιός δικαιούται να καμαρώνει με την πρόοδο του παιδιού του. Φυσικά και συνέβαλε με τον τρόπο του στο να πετύχει το παιδί του οτιδήποτε στόχο. Όμως το παιδί του, νεαρός ενήλικας πια είναι ένα πρόσωπο που <span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">έχει δική του υπόσταση, γνώμη, άποψη, επιθυμίες, ανάγκες και ξεχωρίζει σαν προσωπικότητα</span> η οποία θα χαράξει το δικό της μοναδικό δρόμο στη ζωή. </div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Με σοκάρει ακόμη όταν ακούω στο τηλέφωνο μιλώντας για πρώτη φορά με κάποια μητέρα που ζητά να κλείσει ραντεβού για τη “μικρή” ή τον “μικρό” της. Όταν ρωτώ πόσων ετών είναι ο μικρός/μικρή η απάντηση είναι 30! και η ερώτηση που με αποτελειώνει: «θέλετε να έρθω κι εγώ μαζί του/της για να σας τα πω»; Από εκεί και πέρα αρχίζουν οι ερωτήσεις μου προκειμένου να οριοθετήσουμε την κατάσταση. </div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Σίγουρα δεν είναι το σύνολο των γονιών έτσι, όμως ακόμη κι ο τρόπος που εκφραζόμαστε και οι λέξεις που χρησιμοποιούμε, οι αντωνυμίες, το ενικό και πληθυντικό πρόσωπο δείχνει τον τρόπο που σκεφτόμαστε, που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και τις σχέσεις μας με τα παιδιά μας. </div>
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; margin-bottom: 17px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Όταν σεβόμαστε την προσωπικότητα του παιδιού μας, δεν μιλάμε για λογαριασμό του. Φυσικά και είμαστε οικογένεια, όμως οι υγιείς δεσμοί και οι υγιείς σχέσεις στηρίζονται σε υγιή εγώ, όχι σε συγχωνευτικές σχέσεις όπου οι προσωπικότητες δεν ξεχωρίζουν. </div>
<blockquote class="wp-block-quote" style="background: transparent; border-bottom-color: initial; border-bottom-style: initial; border-image: initial; border-left-color: rgb(0, 0, 0); border-left-style: solid; border-right-color: initial; border-right-style: initial; border-top-color: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 0px 4px; box-sizing: inherit; clear: both; color: #e56c33; margin: 0px 0px 28px; outline: 0px; padding: 0px 0px 0px 1em; text-align: center; vertical-align: baseline;">
<div style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; color: #191e23; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background: transparent; border: 0px; box-sizing: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“Να ανοίξεις παιδί μου τα δικά σου φτερά” όχι “να ανοίξουμε τα φτερά μας”!</span> </div>
</blockquote>
</div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-71989512467052969762019-05-15T19:31:00.002+03:002019-05-15T19:31:41.011+03:00Έφηβοι, γονείς και σύνδρομο ‘άδειας φωλιάς’<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglkTO4ygg7l4PfLlmIzIIQ6Z-Xed4WZskNGN7M2K73uykgkYjhCCcHWrncR7H0yhiTq1elCoBu8g7opWq4g8vVlmLW_LYj1NMo5edNcHoB8qrYwYtbHyMS7VzHwrtf244PQen8_RF4mQcz/s1600/%25CF%2586%25CF%2589%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25B1.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1065" data-original-width="1600" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglkTO4ygg7l4PfLlmIzIIQ6Z-Xed4WZskNGN7M2K73uykgkYjhCCcHWrncR7H0yhiTq1elCoBu8g7opWq4g8vVlmLW_LYj1NMo5edNcHoB8qrYwYtbHyMS7VzHwrtf244PQen8_RF4mQcz/s400/%25CF%2586%25CF%2589%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25B1.jpeg" width="400" /></a></div>
<h1 class="entry-title" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 36px; font-weight: 500; line-height: 40px; margin: 0px 0px 10px;">
<br /></h1>
<div class="entry-content clearfix" style="box-sizing: border-box;">
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<em style="box-sizing: border-box;">Γράφει στο <a href="https://efiveia.gr/" style="box-sizing: border-box; color: #ea6d2e; text-decoration-line: none;">efiveia.gr</a> η Ψυχολόγος <a href="https://efiveia.gr/epistimonikoi-sinergates/name/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%bb%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%85/" rel="noopener noreferrer" style="box-sizing: border-box; color: #ea6d2e; text-decoration-line: none;" target="_blank">Μαρία Σκαρλάτου</a></em></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Ο όρος «<strong style="box-sizing: border-box;">σύνδρομο της άδειας φωλιάς</strong>«, έκανε την εμφάνισή του τη δεκαετία του 1970 και χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκονται συχνά οι γονείς που τα παιδιά τους φεύγουν από το σπίτι και ξεκινούν το «πέταγμά» τους μακριά από τη «φωλιά» της οικογένειας. Για τους γονείς που τα παιδιά τους φοιτούν στην τελευταία τάξη του λυκείου και θα φύγουν στο τέλος του καλοκαιριού για να χαράξουν τη δική τους πορεία στη ζωή είτε ως φοιτητές, είτε για να εργαστούν, ένας καινούργιος κύκλος ζωής αρχίζει με πολλά, συχνά έντονα και αντικρουόμενα συναισθήματα και για τις δύο πλευρές.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Μια συνηθισμένη φράση που ακούγεται κυρίως από την Ελληνίδα μάνα είναι: <strong style="box-sizing: border-box;">πώς θα μπω τώρα στο δωμάτιο του παιδιού και θα το βλέπω άδειο;;</strong> Αυτό το άδειο δωμάτιο συμβολίζει πολλά… το μεγάλωμά του «παιδιού», την απομάκρυνση γεωγραφική και συναισθηματική από τους γονείς, το καινούργιο ξεκίνημα, τη δική του ζωή, την καθημερινότητά του από την οποία οι γονείς θα απουσιάζουν…</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς χαρακτηρίζεται από <strong style="box-sizing: border-box;">αίσθηση απώλειας</strong> γιατί χάνεται η καθημερινή επαφή με τον έφηβο, η καθημερινή έγνοια, η φροντίδα, η ρουτίνα. Μπορεί για το γονιό να είναι μια φάση που χαρακτηρίζεται από απογοήτευση, έλλειψη στόχων και σχεδίων για το μέλλον και τη ζωή, κατάθλιψη, κλείσιμο στον εαυτό. <strong style="box-sizing: border-box;">Μια κρίση της γονεϊκής ταυτότητας</strong> που εκφράζεται με υπαρξιακά ερωτήματα του τύπου: Ποιος/ποια είμαι; Πού πάω; Τι νόημα έχει τώρα η ζωή; Χωρίς το παιδί μου; Επηρεάζει και τους δύο γονείς αλλά οι αντιδράσεις φαίνονται περισσότερο στη συμπεριφορά της μητέρας από τη στιγμή που εμπλέκεται περισσότερο με τα παιδιά. Με άλλα λόγια, η κλασσική Ελληνίδα μάνα η οποία για χρόνια ξυπνούσε η ίδια τα παιδιά για να μην τα τρομάξει το ξυπνητήρι, τους ετοίμαζε πρωινό, θύμιζε να φορέσουν μπουφάν γιατί κάνει ψύχρα!!! Όταν το παιδί φεύγει από το σπίτι αυτές οι μικρές λεπτομέρειες που ήταν «δική της» δουλειά χάνονται και συχνά νιώθει άχρηστη με τόσο ελεύθερο χρόνο, δεν ξέρει πώς να τον αξιοποιήσει…. δε βρίσκει νόημα στην καθημερινή ζωή. <strong style="box-sizing: border-box;">Φυσικά και για τον πατέρα είναι μεγάλη η αλλαγή.</strong> Ακόμη κι αν δεν εμπλέκεται καθημερινά τόσο όσο η μητέρα, το γεγονός ότι το σπίτι αδειάζει έχει ψυχολογικό αντίκτυπο.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Πριν φτάσει η ώρα το παιδί ή τα παιδιά φύγουν από το σπίτι, είναι καλό βήμα οι γονείς σταδιακά να προετοιμάζονται ψυχολογικά για τον επόμενο κύκλο ζωής. Δεν πρέπει να ξεχνούν τον εαυτό τους και είναι σημαντικό να μην ταυτίζονται με το γονεϊκό τους ρόλο. <strong style="box-sizing: border-box;">Να μην ξεχνούν ότι είναι προσωπικότητες ξεχωριστές από το παιδί τους.</strong> Όταν έχουν δική τους ζωή: επαγγελματική, προσωπική, κοινωνική δίνουν στους εφήβους ένα καλό πρότυπο αυτοφροντίδας. Ο γονέας που έχει και δική του ζωή και δεν περιμένει να ζήσει μέσα από το παιδί του, το αφήνει ελεύθερο να κάνει επιλογές που ταιριάζουν στις επιθυμίες και ανάγκες του. Έτσι το παιδί δεν κουβαλά στις πλάτες του, τις προσδοκίες των γονιών θυσιάζοντας τις δικές του επιθυμίες.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Από την άλλη, οι αλλαγές που έχουν επέλθει στην σύγχρονη ζωή κυρίως λόγω τεχνολογίας βοηθούν ώστε αυτός ο αποχωρισμός γονιών –εφήβου, να μην είναι τόσο επώδυνος σε σχέση με παλαιότερα. Η επικοινωνία με τα παιδιά που βρίσκονται μακριά, είναι πολύ πιο εύκολη και γρήγορη σήμερα: τηλεφωνική, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, μέσω του διαδικτύου. Όλα αυτά έχουν συμβάλλει στον μηδενισμό των αποστάσεων και στη μείωση του πόνου του αποχωρισμού.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Σήμερα παρατηρείται μια σημαντική εμπλοκή των γονέων στην φοιτητική ζωή των παιδιών τους. Κάτι τέτοιο δεν παρατηρούνταν στις προηγούμενες δεκαετίες. Πολλοί είναι οι γονείς που επισκέπτονται συχνά τα παιδιά τους καλύπτοντας τις δικές τους γονεϊκές, συναισθηματικές ανάγκες: <strong style="box-sizing: border-box;">μη χάσω το ρόλο μου ως γονιού, να είμαι κοντά, να ξέρω τι γίνεται, να πλένω, σιδερώνω, μαγειρεύω στο παιδί.</strong> Εδώ ανοίγεται ένα άλλο κεφάλαιο: δεν αφήνουν τα παιδιά τους να αυτονομηθούν, τα κρατάνε πίσω συναισθηματικά, δεν τα αφήνουν να χαράξουν τη δική τους πορεία στηριζόμενα στις δικές τους δυνάμεις….</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Ακόμη κι έτσι όμως ο αποχωρισμός εμπεριέχει ψυχικό πόνο και αίσθηση απώλειας.</strong></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Αυτός ο αποχωρισμός, ειδικά μετά τον πρώτο καιρό που είναι πιο έντονα τα συναισθήματα, δημιουργεί καινούργιες συνθήκες. Οι γονείς έρχονται μπροστά στην ανάγκη να επανεξετάσουν τη δική τους συντροφική- συζυγική σχέση, κάτι που η καθημερινή φροντίδα των παιδιών δεν άφηνε πολλά περιθώρια να συμβεί. Άλλα ζευγάρια σε αυτή τη φάση κάνουν μια καινούργια αρχή, πιο ώριμη και ουσιαστική στη σχέση τους, κάποια άλλα ανακαλύπτουν πόσο έχουν απομακρυνθεί ο ένας από τον άλλο και ότι δεν επιθυμούν να καλύψουν αυτή την απόσταση πια και ακολουθούν χωριστούς δρόμους. Ο ελεύθερος χρόνος που έχουν οι γονείς αυξάνεται και μπορούν να θέσουν μετά από καιρό τους δικούς τους προσωπικούς στόχους. Η αποχώρηση των παιδιών από τη γονεϊκή φωλιά είναι η αρχή για να δημιουργηθούν νέες ενήλικες σχέσεις ανάμεσα στα δύο μέρη. Φυσικά αυτό δεν συμβαίνει αυτόματα, θέλει το χρόνο του.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Κάποιες φορές η εξέλιξη των παιδιών στην ενήλικη ζωή τους μπορεί να μην είναι η αναμενόμενη, να χαρακτηρίζεται από αποτυχίες ή προβλήματα, γεγονός που θα αλλάξει το σύνδρομο της άδειας φωλιάς στη συγκεκριμένη οικογένεια. Μια άλλη ενδιαφέρουσα κατάσταση που παρουσιάζει αυξητική τάση στην εποχή μας, λόγω των οικονομικών συνθηκών, είναι <strong style="box-sizing: border-box;">η επάνοδος των παιδιών στο πατρικό τους.</strong> Ακόμη και τότε όμως οι ισορροπίες πρέπει να κρατιούνται, να μη φέρονται στο παιδί σαν παιδί, οι ρόλοι να γίνονται ενήλικοι και ισότιμοι.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Όπως και να έχουν τα πράγματα, οι αποχωρισμοί είναι δύσκολοι. Το σημαντικότερο για τους γονείς είναι να συνειδητοποιήσουν ότι όταν το παιδί τους φεύγει από το σπίτι αυτό δεν σημαίνει ότι «χάνεται» η σχέση τους. Η σχέση δεν χάνεται, απλά αλλάζει μορφή, διαφοροποιείται, ωριμάζει, ενηλικιώνεται.</strong></div>
<div>
<strong style="box-sizing: border-box;"><br /></strong></div>
</div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-84146155570186696842019-02-13T20:10:00.000+02:002019-02-13T20:12:32.452+02:00Διαζύγιο και εφηβεία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h1 class="entry-title" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "maven pro", helvetica, arial, sans-serif; line-height: 40px; margin: 0px 0px 10px;">
<span style="font-size: large;">
Διαζύγιο και παιδιά στην εφηβεία. Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν τις αντιδράσεις των εφήβων;</span></h1>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHP8yvlX8ZiO1sBPCrEzxAEkPogLfg_WRnsXM6QfTXLZ3gFMurgg7kJOlpi1RFN3FrG_W8oowWhi0nAvK2DrLKz5G8INUrGE_q7ioEZZwUNKV3ecLfScFWetJfQ7Rcjm5b_fojMq-tKm0Y/s1600/diazygio_0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="449" data-original-width="800" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHP8yvlX8ZiO1sBPCrEzxAEkPogLfg_WRnsXM6QfTXLZ3gFMurgg7kJOlpi1RFN3FrG_W8oowWhi0nAvK2DrLKz5G8INUrGE_q7ioEZZwUNKV3ecLfScFWetJfQ7Rcjm5b_fojMq-tKm0Y/s320/diazygio_0.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div class="entry-content clearfix" style="box-sizing: border-box;">
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<em style="box-sizing: border-box;">Γράφει στο <a href="https://efiveia.gr/diazigio-kai-paidia-stin-efiveia-poioi-paragontes-epireazoun-tis-antidraseis-ton-efivon/" target="_blank">https://efiveia</a> η Ψυχολόγος <a href="https://efiveia.gr/epistimonikoi-sinergates/name/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%bb%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%85/" rel="noopener" style="box-sizing: border-box; color: #ea6d2e; text-decoration-line: none;" target="_blank">Μαρία Σκαρλάτου</a></em></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Το διαζύγιο είναι μια δύσκολη φάση της οικογένειας και χρειάζεται χρόνος για να προσαρμοστούν όλα τα μέλη στα καινούργια δεδομένα. Οι έφηβοι αν και γνωστικά μπορούν να κατανοήσουν τις αιτίες που οδήγησαν στο διαζύγιο των γονιών τους, το διαζύγιο καθαυτό είναι τραυματικό γεγονός γιατί συμβαίνει σε μια περίοδο μεγάλων βιολογικών και ψυχολογικών αλλαγών. Έχουν ανάγκη τη σταθερότητα για να προχωρήσουν στην ενηλικίωση ομαλά και στη φάση του διαζυγίου αισθάνονται ότι χάνουν μια σημαντική σταθερά τους.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν τις αντιδράσεις των εφήβων στο διαζύγιο των γονιών τους;</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">1.Ηλικία του εφήβου</strong>. Από τη στιγμή που η εφηβεία εκτείνεται μεταξύ 12 και 18 ετών υπάρχουν διαφορές ως προς τον τρόπο αντίδρασης στο χωρισμό των γονιών ανάλογα με το αναπτυξιακό στάδιο που διανύουν και την ωριμότητα τους. Οι αντιδράσεις ποικίλουν μπορεί να εμφανίσουν μείωση σχολικής επίδοσης, απομόνωση, δυσκολίες συγκέντρωσης, ανασφάλεια, ψυχοσωματικές ενοχλήσεις, επιθετικότητα, ανησυχία, δυσκολία στην ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων, προβλήματα ως προς την απόκτηση αυτονομίας και στη διαμόρφωση της ταυτότητάς τους. Υπάρχουν πιθανότητες εμφάνισης παραβατικών συμπεριφορών, πρόωρη σεξουαλική δραστηριότητα, ανησυχία για το μέλλον, για την οικονομική κατάσταση. Υπάρχουν και έφηβοι που κάνουν άλμα ανάπτυξης ως απάντηση στο διαζύγιο. Οι έφηβοι που υιοθετούν προστατευτικό γονεικό ρόλο προς τον ένα γονιό παρουσιάζουν δυσκολία στην απόκτηση αυτονομίας.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">2.Χαρακτηριστικά προσωπικότητας εφήβου</strong></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Όταν ο έφηβος διαθέτει κοινωνική ωριμότητα, υπευθυνότητα, εύκολη ιδιοσυγκρασία, είναι συνεργάσιμος με ελάχιστα προβλήματα συμπεριφοράς είναι πιθανό να αντιδράσει στο διαζύγιο των γονιών του με θετικό τρόπο και να προσαρμοστεί γρήγορα στις αλλαγές που προέρχονται από αυτό. Είναι πολύ βοηθητικό ως προς αυτό η στήριξη που δέχεται από τους γονείς και από τα άτομα του περιβάλλοντός του. Έφηβοι με δύσκολη ιδιοσυγκρασία και προβλήματα συμπεριφοράς έχουν μεγαλύτερη δυσκολία. Στις περιπτώσεις που αναλαμβάνουν γονεικό- προστατευτικό ρόλο προς τον ένα γονιό, τότε δύσκολα καταφέρνουν να κατακτήσουν ψυχολογική και συναισθηματική αυτονομία. Οι έφηβοι που καταφέρνουν να αποστασιοποιηθούν από τις γονεικές συγκρούσεις και διατηρούν τα ενδιαφέροντα, τις δραστηριότητες τους καταφέρνουν να πετύχουν καλύτερη ψυχοκοινωνική προσαρμογή.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">3.Το φύλο του εφήβου</strong></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Σχετικά με το φύλο του εφήβου, τα μικρότερα αγόρια εξωτερικεύουν περισσότερο το θυμό και τη λύπη που αισθάνονται με το να γίνονται επιθετικά απέναντι σε γονείς, αδέρφια, σχολικό περιβάλλον. Τα κορίτσια αντιδρούν συχνότερα με απόσυρση και κλείσιμο στον εαυτό. Σε μεγαλύτερες ηλικίες τα κορίτσια εκφράζουν θυμό πιο ανοιχτά, ενώ τα αγόρια αντιδρούν με θλίψη.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">4.Οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις του χωρισμού των γονέων</strong></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Ο βαθμός μεταβολής της οικονομικής κατάστασης της οικογένειας μετά το διαζύγιο επηρεάζει την αντίδραση των εφήβων. Συνήθως το εισόδημα της οικογένειας μεταβάλλεται προς το χειρότερο, γεγονός που προκαλεί άγχος. Οι οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές σχετίζονται με την ποιότητα εκπαίδευσης των εφήβων και τη συμμετοχή τους σε εξωσχολικές δραστηριότητες. Λόγω των οικονομικών αλλαγών μεταβάλλεται το βιοτικό επίπεδο. Κάτι τέτοιο για τον έφηβο μπορεί να σημαίνει πολλούς περιορισμούς στις όποιες επιλογές.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">5.Ο βαθμός έντασης των συγκρούσεων μεταξύ των γονέων</strong></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Το διαζύγιο σαν διαδικασία τουλάχιστον στην αρχή του και μέχρι να διευθετηθούν βασικές παράμετροι είναι μια περίοδο εξ ορισμού ανησυχίας και έντασης. Μπορεί να υπάρχει από έλλειψη επικοινωνίας έως ανοιχτή βία και κακοποίηση λεκτική, ψυχολογική ή φυσική. Σε τέτοιες περιπτώσεις πολύ πριν φτάσει η οικογένεια στο διαζύγιο, τα παιδιά δεν μεγαλώνουν ως υγιής προσωπικότητες, αφού οι γονείς δεν μπορούν να καλύψουν τις συναισθηματικές ανάγκες των εφήβων. Όταν μετά το διαζύγιο υπάρχει τάση των γονιών για εφηβική συμπεριφορά, στερούν από τον έφηβο την συνεπή και σταθερή γονεική στάση που έχει ανάγκη.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">6.Η προσαρμογή των γονέων στην καινούργια κατάσταση</strong></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Η προσαρμογή στο διαζύγιο είναι μια μακροχρόνια διαδικασία, μπορεί να έχει διάρκεια ενός, δύο ή παραπάνω ετών. Όσο μεγαλύτερη η διάρκεια τόσο περισσότερο επηρεάζεται η ικανότητα των γονέων να φροντίσουν τους εφήβους τους, να ελέγχουν και να επικοινωνούν μαζί τους. Σημαντικό ρόλο παίζει η εικόνα που δίνει ο γονέας που μένει με το παιδί στον απόντα γονέα και το αντίστροφο. Οι έφηβοι που είναι στο κέντρο των συγκρούσεων των γονιών τους και εισπράττουν, την υποτίμηση του ενός για τον άλλο, την εχθρότητα, τη δυσαρέσκεια και γίνονται μάρτυρες εχθρότητας μεταξύ των αγαπημένων τους προσώπων, στιγματίζονται, υποφέρουν, απογοητεύονται. Αν οι γονείς χειριστούν συνολικά το διαζύγιο ώριμα, οι έφηβοι εισπράττουν την συναισθηματική ασφάλεια που έχουν ανάγκη και προσαρμόζονται καλά στην καινούργια συνθήκη.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box;">7.Τ</span><strong style="box-sizing: border-box;">ο φύλο του γονέα που ζει με τον έφηβο</strong></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Η απουσία μητέρας σχετίζεται με νευρωτικές συμπεριφορές στις γυναίκες, καθώς και με συναισθηματική ρηχότητα σε παιδιά και των δύο φύλων. Η απουσία πατέρα σχετίζεται με διαταραχές στην ταύτιση φύλου για τα αγόρια και προβλήματα με πρόσωπα εξουσίας. Στα κορίτσια η έλλειψη πατέρα μπορεί να οδηγήσει σε έντονη και πρώιμη σεξουαλική δραστηριότητα. Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά προσαρμόζονται καλύτερα στη μονογονεϊκή οικογένεια με γονέα του ίδιου φύλου. Ο γονέας που δεν μένει με το παιδί μπορεί να λειτουργεί πολύ καλά σαν πρότυπο ταύτισης αρκεί να υπάρχει καλή σχέση με τον έφηβο. Ο γονιός που φεύγει από το σπίτι αλλά δεν είναι απών από τη ζωή και την καθημερινότητα του εφήβου, κρατώντας ανοιχτή επικοινωνία μαζί του, προσφέρει στον έφηβο αυτό που πραγματικά χρειάζεται για να εξελιχθεί ομαλά τη δύσκολη περίοδο της εφηβείας.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<span style="box-sizing: border-box;">8.</span><strong style="box-sizing: border-box;">Ποιότητα των σχέσεων του εφήβου με τους γονείς, πριν το διαζύγιο.</strong></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Είναι πολύ σημαντικό για τον έφηβο ο γονιός που φεύγει από το σπίτι μετά το διαζύγιο να κρατά επαφή, επικοινωνία μαζί του και να είναι συνεπής με αυτήν. Στην πραγματικότητα όμως συχνά ο γονέας που φεύγει δυσκολεύεται να κρατήσει αυτή την επικοινωνία, μπορεί να νιώθει ένοχος και να φοβάται να αντιμετωπίσει το θυμό τους ή φοβάται την απόρριψη. Οι έφηβοι από την άλλη μπορεί να εκλάβουν την ασυνεπή επικοινωνία ως απόρριψη, ως έλλειψη αγάπης από τη στιγμή που πριν το διαζύγιο υπήρχε επικοινωνία και ψυχική σύνδεση. Άλλες φορές η επικοινωνία μεταξύ τους παρεμποδίζεται από τον γονέα που μένει με τον έφηβο και που θέλει να τιμωρήσει ή να εκδικηθεί τον/την πρώην σύντροφο.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Ακόμα, το διαζύγιο των γονιών μπορεί να <strong style="box-sizing: border-box;">δημιουργήσει φόβο εγκατάλειψης</strong>. Οι συμπεριφορές που εκδηλώνουν αυτό το άγχος ποικίλουν. Άλλοι έφηβοι αντιδρούν με το να συμπεριφέρονται πολύ καλά για να μη δυσαρεστήσουν τους γονείς, καταπιέζοντας έτσι τα δικά τους συναισθήματα και τις ανάγκες τους μπροστά στο φόβο εγκατάλειψης. Άλλοι, υιοθετούν ΄κακές’ συμπεριφορές.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Όποιες κι αν είναι οι αντιδράσεις των εφήβων, αν οι γονείς μπορέσουν να βάλουν πάνω από τη δική τους σχέση, πάνω από τις όποιες διαφωνίες και συγκρούσεις το γονεϊκό τους ρόλο, η κρίση που συνεπάγεται ένα διαζύγιο αντιμετωπίζεται ομαλά και βρίσκονται καινούργιες ισορροπίες που επιτρέπουν στον έφηβο μια ομαλή πορεία προς την ενηλικίωση.</div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-5605456064965884512018-12-17T19:14:00.000+02:002018-12-17T19:14:18.053+02:00Μοναχικότητα στην εφηβεία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h1 class="entry-title" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 40px; margin: 0px 0px 10px;">
<span style="font-size: large;">Η μοναχικότητα που παρουσιάζουν οι έφηβοι.</span></h1>
<h1 class="entry-title" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 40px; margin: 0px 0px 10px;">
<span style="font-size: large;"> Είναι απλά σύμπτωμα της εφηβείας ή πραγματικά νιώθουν μόνοι; Πότε πρέπει να ανησυχήσουν οι γονείς;</span></h1>
<div class="entry-content clearfix" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<em style="box-sizing: border-box;">Γράφει στο <a href="https://efiveia.gr/" style="box-sizing: border-box; color: #ea6d2e; text-decoration-line: none;">efiveia.gr</a> η Ψυχολόγος <a href="https://efiveia.gr/epistimonikoi-sinergates/name/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%bb%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%85/" rel="noopener" style="box-sizing: border-box; color: #ea6d2e; text-decoration-line: none;" target="_blank">Μαρία Σκαρλάτου</a></em></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLNe4ifCOjeoEMOnfeKtzqAoAZkySq734uHAhZw6nB2vV5OoLzByrYwXeq0WsG8wsyj_n0op2U5IEkK_laAI6ylh1lcxpFJ4YfQYUq1hXOlqpcTkSqsMGL3qprbkp7WohUksRvle85AYjE/s1600/teenss.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="583" data-original-width="960" height="242" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLNe4ifCOjeoEMOnfeKtzqAoAZkySq734uHAhZw6nB2vV5OoLzByrYwXeq0WsG8wsyj_n0op2U5IEkK_laAI6ylh1lcxpFJ4YfQYUq1hXOlqpcTkSqsMGL3qprbkp7WohUksRvle85AYjE/s400/teenss.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Η εφηβεία συνοδεύεται από μοναχικότητα. Μέσα από αυτήν ο έφηβος αρχίζει να σκέφτεται σαν μονάδα και αμφισβητεί τις σημαντικές σχέσεις της ζωή του, με γονείς, με οικογένεια, με φίλους, με δραστηριότητες που τον γέμιζαν και τώρα δεν τον εκφράζουν… Οι σκέψεις αυτές τον αγχώνουν και αποσύρεται στον εαυτό του για να επανεξετάσει σχέσεις με σημαντικά πρόσωπα, δραστηριότητες, καταστάσεις. Έχει ανάγκη αυτή τη μοναχικότητα για να βάλει σε τάξη τον εαυτό του, τα συναισθήματά του, να αξιολογήσει ποιους ανθρώπους μπορεί να εμπιστευτεί, να κάνει σχέδια για το μέλλον του. Με αυτή τη διαδικασία σταδιακά ορίζει τον εαυτό του, μέσα από την αποστασιοποίηση και απομάκρυνση από τα δεδομένα της παιδικής ηλικίας.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Θα ήταν χρήσιμο να κάνουμε τη διάκριση ανάμεσα στην μοναξιά και στη μοναχικότητα. Όταν ο έφηβος επιλέγει να περάσει χρόνο μόνος του και να ηρεμήσει μακριά από τους άλλους δεν μιλάμε για μοναξιά αλλά για μοναχικότητα η οποία αποτελεί συνειδητή επιλογή.Η μοναξιά αντίθετα δεν είναι επιλογή. Μοναξιά μπορεί να υπάρχει ακόμη κι αν κάποιος, έχει ανθρώπους γύρω του αλλά αισθάνεται ότι δεν τον καλύπτουν.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Ατομικές διαφορές στους εφήβους υπάρχουν. Κάθε έφηβος είναι μοναδικός και διαφορετικός. Τα εσωστρεφή παιδιά για παράδειγμα έχουν από μικρή ηλικία την τάση να είναι πιο μοναχικά. Αυτό είναι αναμενόμενο, όχι όμως και η πλήρης απομόνωση τους από το περιβάλλον. Άλλο μοναχικότητα άλλο απομόνωση και αποκλεισμός.</div>
<h4 style="box-sizing: border-box; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18px; font-weight: 500; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Πότε η μοναχικότητα ενός εφήβου μας ανησυχεί:</strong></h4>
<ul style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; margin-top: 0px;">
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Οι έφηβοι περνούν περιόδους όπου, είναι πιο κλειστοί, υποτονικοί, μελαγχολικοί, βαριούνται, δεν θέλουν να συμμετέχουν σε οικογενειακές εξόδους… όμως <strong style="box-sizing: border-box;">άλλο μικρή φάση άλλο μεγάλη διάρκεια</strong> των παραπάνω συμπεριφορών.</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Όταν δεν χαμογελάει ποτέ, όταν δεν είναι χαρούμενος. Φυσιολογικά η συμπεριφορά των εφήβων μεταβάλλεται εύκολα. Από τη χαρά και τον ενθουσιασμό, μπορεί να περνά στη λύπη, μπορεί να υπάρχει εκνευρισμός, ένταση, θυμός<strong style="box-sizing: border-box;">. Άλλο η ευμετάβλητη διάθεση, άλλο η απουσία χαράς </strong>και θετικών συναισθημάτων.</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Όταν δεν ταυτίζεται με τη συνειδητή επιλογή να μείνει μόνος αλλά αποτελεί μονόδρομο, λόγω <strong style="box-sizing: border-box;">απόρριψης από τους συνομηλίκους του</strong>. Εδώ θα χρειαστεί άμεση παρέμβαση για να διαχειριστεί ο έφηβος τα συναισθήματά του ώστε η μικρή περίοδος απόρριψης να μην σκιάσει όλη την φάση της εφηβείας. Ο ρόλος της ομάδας των συνομήλικων διαδραματίζει βασικό ρόλο στην ψυχική υγεία του εφήβου.</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Όταν απομακρύνεται από τους μέχρι πριν φίλους από δική του επιλογή και <strong style="box-sizing: border-box;">κλείνεται υπερβολικά στον εαυτό του ψάχνοντας επικοινωνία μέσα από το διαδίκτυο.</strong></li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;"><strong style="box-sizing: border-box;">Κοινωνική απομόνωση και απόσυρση</strong>. Όταν ο έφηβος δεν δείχνει επιθυμία ή ανάγκη για κοινωνική αλληλεπίδραση.Όταν διακρίνουμε κούραση, πικρία, απόγνωση. Εδώ χρειάζεται η βοήθεια ειδικού για να στηριχτεί ο έφηβος αλλά και να δοθούν κατευθύνσεις στην οικογένεια.</li>
</ul>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Οι γονείς είναι καλό να παρατηρούν τις αντιδράσεις των εφήβων, έχοντας μάτια και αυτιά ανοιχτά ώστε να εντοπίζουν σημάδια και συμπεριφορές που δείχνουν ότι μια κατάσταση περνάει τα φυσιολογικά όρια και χρειάζεται παρέμβαση.</div>
</div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-61396432934202892132018-10-26T23:44:00.000+03:002018-10-26T23:44:22.260+03:00Εκδήλωση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLDJNxtD8JX0bFxQSLuJLg1HW0GK0ex_-4X1uvZU1NQFjHwYQJsl2GUIQn7cFLzu5M9p3lrTvxU9FbHL0kUQhpznfvsc0I1ILk_N-NfPgupoTzMCS4Ec3LuotLGQS6Uwm9kkM27S6ZT1pL/s1600/pur+pur.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="693" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLDJNxtD8JX0bFxQSLuJLg1HW0GK0ex_-4X1uvZU1NQFjHwYQJsl2GUIQn7cFLzu5M9p3lrTvxU9FbHL0kUQhpznfvsc0I1ILk_N-NfPgupoTzMCS4Ec3LuotLGQS6Uwm9kkM27S6ZT1pL/s640/pur+pur.jpg" width="460" /></a></div>
<br /></div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-29552751778834081002018-10-14T23:22:00.002+03:002018-10-14T23:22:51.875+03:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8I1HmIgTN7_QjCIWX8frCP4LwEXSKFxXItScnr9KWKJAriNBZQzyQjuuA_ydFS9m0TZCIOefPN-w9Yd4F-BMoCfHjXIZdrQ_tV57KDBXSmVStGleGeaDVjdEJ6svAd-hDniZ8LOWhcbb_/s1600/42895124_2235009913184357_4671389001599418368_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="658" data-original-width="480" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8I1HmIgTN7_QjCIWX8frCP4LwEXSKFxXItScnr9KWKJAriNBZQzyQjuuA_ydFS9m0TZCIOefPN-w9Yd4F-BMoCfHjXIZdrQ_tV57KDBXSmVStGleGeaDVjdEJ6svAd-hDniZ8LOWhcbb_/s640/42895124_2235009913184357_4671389001599418368_n.jpg" width="465" /></a></div>
<br /></div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-14113440600021585932018-07-03T17:09:00.000+03:002018-07-03T17:09:33.680+03:00Το έφηβο παιδί μου με αντιπαθεί όταν δεν το αφήνω να κάνει αυτό που θέλει…πώς να διαχειριστώ το συναίσθημά μου και πώς να το αντέξω;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGBUCs5e2K4z43zJJNsac5NBa9jFKPT6GQvLxw9ZyRHLUhFrqnlAK-oRITA6HB2sqnCXRyj-u1SqmDVRjtf52JlXiST8UAg6y5jzQw-Gm4JFeIxvkloqco6UkOJ_U69qLGH3o-8XAr0Ura/s1600/%25CE%25B1%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B8%25CF%2581%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="447" data-original-width="670" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGBUCs5e2K4z43zJJNsac5NBa9jFKPT6GQvLxw9ZyRHLUhFrqnlAK-oRITA6HB2sqnCXRyj-u1SqmDVRjtf52JlXiST8UAg6y5jzQw-Gm4JFeIxvkloqco6UkOJ_U69qLGH3o-8XAr0Ura/s400/%25CE%25B1%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B8%25CF%2581%25CE%25BF.jpg" width="400" /></a></div>
<h1 class="entry-title" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-weight: 500; line-height: 40px; margin: 0px 0px 10px;">
<br /></h1>
<div>
<br /></div>
<div class="entry-content clearfix" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<em style="box-sizing: border-box;">Γράφει στο <a href="http://efiveia.gr/to-efivo-paidi-mou-me-antipathei-otan-den-to-afino-na-kanei-auto-pou-thelei/" target="_blank">http://efiveia.gr</a> η Ψυχολόγος <a href="http://efiveia.gr/epistimonikoi-sinergates/name/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%bb%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%85/" rel="noopener" style="box-sizing: border-box; color: #ea6d2e; text-decoration-line: none;" target="_blank">Μαρία Σκαρλάτου</a></em></div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Μετά από μια άρνηση για έξοδο ή την απαγόρευση σε ότι θεωρεί σημαντικό, ο έφηβος δείχνει τη δυσαρέσκειά του με πολλές διαφορετικές συμπεριφορές. Το όχι δεν του είναι εύκολο να το ακούει, σε ότι θεωρεί δικό του θέμα και δική του ζωή: όπως φίλοι, παρέες, έξοδοι, αγαπημένες δραστηριότητες. Όταν ο γονέας του θέτει όριο στα θέλω και τις επιθυμίες, η δυσαρέσκεια εκφράζεται άμεσα στο πρόσωπό του με διάφορους τρόπους: απομόνωση, κλείσιμο στο δωμάτιο που συνοδεύεται με χτύπημα της πόρτας, μούτρα κατεβασμένα, μάτια που δεν σε κοιτάζουν και σε αποφεύγουν προκλητικά, θυμός, ένταση, λίγες κουβέντες, νεύρα, φωνές, κλάμα, κατηγορίες, επίθεση.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Οι γονείς συχνά εισπράττουν επίθεση και αιφνιδιάζονται. Μπορεί να νιώθουν πίκρα, στεναχώρια, ακύρωση, απογοήτευση, συναισθήματα δεν είναι εύκολο να τα διαχειριστούν. Μπορεί να μπαίνουν σε σκέψεις του τύπου, τι δεν έκαναν σωστά και το παιδί ‘βγήκε έτσι’, να αναρωτιούνται για λάθη ή παραλείψεις που οδήγησαν σε αυτή την έλλειψη σεβασμού, να πιστεύουν ότι πήγαν ‘στράφι’ οι προσπάθειές τους και οι καλές προθέσεις τους.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Κι εδώ θα περιγράψω ξανά τα βασικά σημεία που δεν πρέπει να ξεχνάμε όταν μεγαλώνουμε εφήβους: Είναι παιδιά στις υποχρεώσεις και θέλουν να είναι ενήλικες στα δικαιώματα…ψάχνουν τον εαυτό τους, δεν τον έχουν βρει και σε αυτό δεν μπορούμε να τα βοηθήσουμε όλες τις στιγμές, κάποιες μας ακούνε κάποιες όχι…το να βρεις τον εαυτό σου είναι μοναχική και προσωπική ψυχολογική διεργασία…το να μας πάνε κόντρα είναι ένδειξη ότι παλεύουν να βρουν τον εαυτό τους, είναι φυσιολογική αντίδραση, όσο κι αν θυμώνουν στο όχι, έχουν ανάγκη κάποιον να τους επιβάλλει όρια για να νιώσουν ασφαλή μέσα σε αυτά….θεωρούν ότι οι μεγάλοι κάνουν ότι θέλουν και βιάζονται να μεγαλώσουν….που όταν θα το κάνουν θα διαπιστώσουν ( σκληρή διαπίστωση ) ότι και οι μεγάλοι δεν κάνουν μόνο ότι θέλουν αλλά και ότι πρέπει…</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Κάποιοι γονείς σκέφτονται, όχι άδικα: κι εγώ ήμουν έφηβος/η αλλά δεν φερόμουν έτσι στους γονείς μου. Ας τους ρωτήσετε μπορεί να έχουν άλλη γνώμη διαφορετική, γιατί τότε, αν θυμάστε, θυμάστε τι νιώθατε εσείς όχι πως το εισέπρατταν οι γονείς σας.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Το να βλέπεις το μέχρι πρότινος χαμογελαστό και συνεργάσιμο παιδί σου να αλλάζει όψη, να αγριεύει, να σου λέει ότι σε μισεί, σε αντιπαθεί, ότι είσαι ο χειρότερος γονιός του πλανήτη σίγουρα δεν σε κάνει να νιώσεις καλά, ούτε σαν γονιός, ούτε σαν άνθρωπος.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Ο έφηβος σκέφτεται τον εαυτό του πρώτα γιατί είναι η φάση του αυτή και βιώνει πολύ έντονα τα συναισθήματά του ευχάριστα και δυσάρεστα. Συχνά χάνεται μέσα στις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Φέρεται με το φυσιολογικό ‘αυτιστικό’ τρόπο της εφηβείας δεν μπορεί να δει τον ‘άλλο’ κι αν βλέπει τον άλλο, είναι οποιοσδήποτε ‘άλλος’ πλην του γονιού! Για αυτό και άλλοι ενήλικες μπορεί να περιγράφουν τον έφηβο/η σαν αγγελούδι ενώ σε σας θα δείξει το ‘διαβολικό’ του πρόσωπο.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Ο καλύτερος τρόπος για να το αντέξετε, είναι να σταθείτε στο ύψος σας με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι στο παρελθόν απέναντί του, με ψυχραιμία, με υπομονή, με σταθερότητα. Κάποιες φορές πρέπει να δίνεται σημασία κάποιες άλλες να προσπερνάτε αδιάφορα.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Θωρακείστε τον εαυτό σας με το να είστε καλά στη δική σας προσωπική ζωή, ώστε να μπορείτε να σταθείτε σαν βράχοι αντέχοντας τα χτυπήματα. Γιατί το αντιφατικό με τον έφηβο είναι ότι χτυπά τους γονείς του, αλλά έχει ανάγκη αυτοί να μείνουν σταθεροί, δυνατοί στη θέση τους, χωρίς να τον παρακαλούν, χωρίς να δείχνουν ευάλωτοι και αδύναμοι. Φυσικά και οι γονείς έχουν τις ανθρώπινες, ευάλωτες πλευρές τους αρκεί αυτό να μην είναι πάγιες συμπεριφορές.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Κάποιοι μπορεί να σκεφτείτε διαβάζοντας, Αμάν πια με αυτή την εφηβεία! Τώρα την ανακαλύψαμε; Η εφηβεία υπήρχε πάντα σαν στάδιο ψυχολογικής ανάπτυξης, όμως το πως εκδηλωνόταν είχε να κάνει με το τι η εκάστοτε κοινωνία επέτρεπε. Σήμερα έχουμε τη γνώση και την ενημέρωση να βοηθήσουμε έναν έφηβο να γίνει ένας ψυχικά ισορροπημένος ενήλικας. Το δύσκολο σήμερα σε σχέση με το παρελθόν είναι ότι έχει πέσει το βάρος της ανατροφής, κοινωνικοποίησης και διαπαιδαγώγησης ενός παιδιού στις πλάτες δύο γονιών ή ενός ενώ παλιότερα όλα τα προηγούμενα ήταν συνολικό έργο γονιών, εκτεταμένης οικογένειας, σχολείου, γειτονιάς, κοινότητας.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Βαθιές αναπνοές κι όπως συνηθίζω να λέω στους γονείς εφήβων όταν είναι πολύ αγχωμένοι: υπομονή…εφηβεία είναι θα περάσει!</div>
</div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-67958985227945578832018-06-02T21:03:00.000+03:002018-06-02T21:05:35.936+03:00Παρουσίαση βιβλίου Κώστα Χαρδαβέλλα στη Λαμία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i><a href="http://www.mag24.gr/lamia-pigame-stin-parousiasi-tou-neou-vivliou-tou-kosta-chardavella-deite-fotografies/" target="_blank">http://www.mag24.gr</a></i></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibYPK9Wid_KY-kI72ePRu9Lju5pgABJ7KZiLUqhWdxysdj5MhpDqJEsXa_Ah_3zHfIXuhFMXAtS5-SaF0mreJ0WZ2OYXzxGzobSvbsGqdHYEf9oebBU78WuR875M0XY7ks-UAx4bKUwVwF/s1600/12_ginekes_xardavelas-10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="668" data-original-width="1000" height="425" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibYPK9Wid_KY-kI72ePRu9Lju5pgABJ7KZiLUqhWdxysdj5MhpDqJEsXa_Ah_3zHfIXuhFMXAtS5-SaF0mreJ0WZ2OYXzxGzobSvbsGqdHYEf9oebBU78WuR875M0XY7ks-UAx4bKUwVwF/s640/12_ginekes_xardavelas-10.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Roboto; font-size: 17px; line-height: 30px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Roboto; font-size: 17px; line-height: 30px;">
Το βιβλιοπωλείο <strong style="box-sizing: border-box;"><a href="https://www.facebook.com/sofianos.pen.paper/" rel="noopener" style="background: transparent; box-sizing: border-box; color: #4db2ec; text-decoration-line: none !important;" target="_blank">SOFIANOS pen and paper</a> </strong>και οι Εκδόσεις Ωκεανός διοργάνωσαν την παρουσίαση του νέου βιβλίου του γνωστού δημοσιογράφου με τίτλο «12 Γυναίκες» το οποίο έχει γράψει μαζί με τον γιο του Κωνσταντίνο.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Roboto; font-size: 17px; line-height: 30px; margin-bottom: 24px;">
<span id="more-215681" style="box-sizing: border-box;"></span></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Roboto; font-size: 17px; line-height: 30px; margin-bottom: 24px;">
Η εκδήλωση της παρουσίασης του βιβλίου πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής 25 Μαΐου, στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Φθιώτιδας, στην Πλ. Διάκου.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Roboto; font-size: 17px; line-height: 30px; margin-bottom: 24px;">
Μαζί με τον Κώστα Χαρδαβέλλα, για το βιβλίο μίλησαν η δημοσιογράφος Θώμη Παληού και η ψυχολόγος Μαρία Σκαρλάτου.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPsVK6Rxiht0LkAkZk-p0I93TxUZ1W248mHdOEdwfiIYHlmG5Z9ndTWaTvSNcOevDYViLbbftEoDJ7K4auk4a2AxkOOfo0KyBKnHmFxK0T6pGqAKLN8gfH1fBjfeZZ4lJxQJw2IciE6ctQ/s1600/12_ginekes_xardavelas-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="668" data-original-width="1000" height="425" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPsVK6Rxiht0LkAkZk-p0I93TxUZ1W248mHdOEdwfiIYHlmG5Z9ndTWaTvSNcOevDYViLbbftEoDJ7K4auk4a2AxkOOfo0KyBKnHmFxK0T6pGqAKLN8gfH1fBjfeZZ4lJxQJw2IciE6ctQ/s640/12_ginekes_xardavelas-1.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Roboto; font-size: 17px; line-height: 30px; margin-bottom: 24px;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIxAnOSpvXZMo3eYFAJZTg2kELuQCZ4dcLyUg5lDuNCEczAp13MEWjXFKAPQo4BPe7kbvWibIaIO8SMkHyfGEc9XRu-945Rz9Ew-GNssEjGPspWBa49A_8T4XbFwP3EFRzyIvrop0fFYy7/s1600/12_ginekes_xardavelas-9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="668" data-original-width="1000" height="425" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIxAnOSpvXZMo3eYFAJZTg2kELuQCZ4dcLyUg5lDuNCEczAp13MEWjXFKAPQo4BPe7kbvWibIaIO8SMkHyfGEc9XRu-945Rz9Ew-GNssEjGPspWBa49A_8T4XbFwP3EFRzyIvrop0fFYy7/s640/12_ginekes_xardavelas-9.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Roboto; font-size: 17px; line-height: 30px; margin-bottom: 24px;">
<br /></div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-40280056513139402292018-05-17T22:51:00.001+03:002018-05-17T22:51:40.356+03:00Έφηβοι και ώρα επιστροφής στο σπίτι! Τι κάνουμε όταν δεν είναι συνεπείς;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSOJtg0vcFpJPk7a4ne5E8sjUjMY37zbeHj3EJIj4wvdC_J_61G_7rQajgog6fz6eMJfASxEwoHuLBJ41HuSRnIDAH66uqTGPhpSthtfY5suM-GOySQ5r9jQLGV203NEWNke0tMBulayrk/s1600/%25CE%25B5%25CF%2586%25CE%25B7%25CE%25B2%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="316" data-original-width="423" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSOJtg0vcFpJPk7a4ne5E8sjUjMY37zbeHj3EJIj4wvdC_J_61G_7rQajgog6fz6eMJfASxEwoHuLBJ41HuSRnIDAH66uqTGPhpSthtfY5suM-GOySQ5r9jQLGV203NEWNke0tMBulayrk/s400/%25CE%25B5%25CF%2586%25CE%25B7%25CE%25B2%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" width="400" /></a></div>
<h1 class="entry-title" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 36px; font-weight: 500; line-height: 40px; margin: 0px 0px 10px;">
<br /></h1>
<div class="entry-content clearfix" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<em style="box-sizing: border-box;">Γράφει στο <a href="http://efiveia.gr/efivoi-kai-ora-epistrofis-sto-spiti-ti-kanoume-otan-den-einai-sinepeis/" target="_blank">http://efiveia.gr</a> η Ψυχολόγος <a href="http://efiveia.gr/epistimonikoi-sinergates/name/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%bb%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%85/" rel="noopener" style="box-sizing: border-box; color: #ea6d2e; text-decoration-line: none;" target="_blank">Μαρία Σκαρλάτου</a></em></div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Συχνή αιτία καυγά μεταξύ γονιών και εφήβων είναι η ώρα επιστροφής από την έξοδο. Είναι μια κλασσική οικογενειακή σκηνή που παίζεται σε πολλά σπίτια!</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Σχετικά με τις εξόδους παρατηρείται η τάση του εφήβου να παραπονιέται ότι τον περιορίζουν, τον ελέγχουν, ότι θέλει να βγαίνει περισσότερο ή να επιστρέφει αργότερα στο σπίτι. Ότι οι γονείς δεν τον καταλαβαίνουν, ότι έχει δικαιώματα και θα κάνει αυτό που θέλει, ότι οι φίλοι του γυρίζουν αργότερα, ότι οι δικοί του γονείς είναι αυστηροί κ.α. Η συμπεριφορά αυτή είναι φυσιολογική και αναμενόμενη. Αν ο γονιός «ξεχαστεί» και αφήνει «χαλαρό» τον έφηβο, αυτός εκμεταλλευόμενος την ασταθή στάση του, θα παραβιάζει την ώρα επιστροφής από τη στιγμή που η πράξη του δεν θα έχει συνέπειες. Συνηθίζει να δέχεται γκρίνια και φωνές αλλά καμία κύρωση για τη συμπεριφορά του. Και φυσικά συνεχίζει να επιδεικνύει την ίδια αδιαφορία για τα όρια που τέθηκαν.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Βασικό είναι και οι δύο γονείς, είτε είναι μαζί, είτε χώρια να έχουν την ίδια στάση στις παραβιάσεις των ωρών επιστροφής στο σπίτι.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Όταν ο έφηβος ξεκινά να βγαίνει, πρέπει να υπάρχει συμφωνία για την ώρα επιστροφής, την οποία είναι υποχρεωμένος να τηρεί. Η ώρα επιστροφής ορίζεται από τους γονείς και τροποποιείται ανάλογα με την ηλικία του εφήβου. Ένας έφηβος στα 13 του δεν μπορεί να έχει την ίδια ώρα επιστροφής με ένα 17χρονο. <strong style="box-sizing: border-box;">Όσο μικρότερη ηλικία, τόσο πιο σταθερή επιβάλλεται να είναι η στάση των γονιών κι όσο μεγαλώνει χρειάζεται μεγαλύτερη ευελιξία και προσαρμοστικότητα</strong>. Είναι υπερβολικό ένας 16χρονος να έχει ώρα επιστροφής στις 10 το βράδυ, κι ένας 13χρονος έφηβος να έχει ώρα επιστροφής στη 1. Σίγουρα εκτός από την ηλικία παίζει ρόλο και η περίσταση. Π.χ αν μια συναυλία ξεκινά πολύ αργά η ώρα επιστροφής μπορεί να μεταφερθεί αργότερα.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Όσο μικρότερη είναι η ηλικία του εφήβου, τόσο πιο εύκολο είναι να αποδεχτεί την τήρηση της ώρας επιστροφής. Χρόνο με το χρόνο όμως αρχίζει να μεγαλώνει η κόντρα με το γονιό.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Με διάλογο καταλήγουμε σε προσυμφωνημένη ώρα επιστροφής και ο έφηβος δίνει τη συγκατάθεσή του, άρα δεσμεύεται, συμφωνεί, και νιώθει την υποχρέωση να είναι συνεπής. Αν παραβιαστεί το όριο, τότε επιβάλλεται να υπάρξει συζήτηση και συνέπειες, οι οποίες μπορεί να αφορούν στέρηση μιας άλλης εξόδου. Αν η ώρα καθυστέρησης είναι πολύ μικρή μπορούμε να το τονίσουμε αλλά δεν χρειάζεται υπερβολή.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Ας δούμε ένα πρακτικό παράδειγμα διαχείρισης εφηβικής συμπεριφοράς. Ας υποθέσουμε ότι ο 16χρονος/η γιός/κόρη έχει συμφωνήσει μαζί μας για την ώρα επιστροφής. Μας τηλεφωνεί λίγο πριν τη συμφωνημένη ώρα και ζητάει παράταση: περνάω πολύ ωραία, όλοι οι φίλοι μου είναι εδώ, θα είμαι ο πρώτος/η που θα φύγω, σε παρακαλώ μπορώ να μείνω λίγο ακόμα; Ας υποθέσουμε ότι δίνουμε παράταση μιας ώρας. Στο μισάωρο χτυπάει πάλι το τηλέφωνο και μας ζητά καινούργια παράταση, επιπλέον μισή ώρα. Του δίνουμε είκοσι λεπτά επιπλέον. Χτυπάει το τηλέφωνο για να ζητήσει τρίτη παράταση. Δεν θα του δώσουμε άλλη. Επιμένουμε και δεν υποχωρούμε. Με αυτό τον τρόπο είμαστε ευέλικτοι αναγνωρίζοντας την ανάγκη του να μείνει λίγο παραπάνω αλλά όχι τόσο παραπάνω ώστε να καταργηθεί το όριο που θέσαμε αρχικά.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Η διάθεση του γονιού για επικοινωνία – συζήτηση – διάλογο και η υπομονή, είναι βασικές προϋποθέσεις ώστε να υπάρχει ομαλό κλίμα και να αποφεύγονται περιττές εντάσεις στην σχέση του με τον έφηβο.</div>
<div class="crp_related " style="box-sizing: border-box; clear: both; margin: 10px 0px;">
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-69608689245532355862018-04-23T00:03:00.000+03:002018-04-23T00:03:18.980+03:00Τα “μυστικά” για μια πετυχημένη σχέση γονέα – εφήβου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibGR0nVuaF-8X9mDoasY78zOt3ubk8U0y9GORGo6CMOWGYt7qzcQXUBVod7uMzHnHmJEayz4bakwQYyzqIhX_Ft-Dvk3NSR8jqsdtt-C348GriP8T_-4MkcBKjzQXc50OSb82e7FvQHNhE/s1600/%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2586%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="478" data-original-width="848" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibGR0nVuaF-8X9mDoasY78zOt3ubk8U0y9GORGo6CMOWGYt7qzcQXUBVod7uMzHnHmJEayz4bakwQYyzqIhX_Ft-Dvk3NSR8jqsdtt-C348GriP8T_-4MkcBKjzQXc50OSb82e7FvQHNhE/s400/%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2586%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25BF.jpg" width="400" /></a></div>
<h1 class="entry-title" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 36px; font-weight: 500; line-height: 40px; margin: 0px 0px 10px;">
<br /></h1>
<div class="entry-content clearfix" style="box-sizing: border-box;">
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<em style="box-sizing: border-box;">άρθρο της <a href="http://efiveia.gr/epistimonikoi-sinergates/name/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%bb%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%85/" rel="noopener" style="box-sizing: border-box; color: #ea6d2e; text-decoration-line: none;" target="_blank">Μαρία Σκαρλάτου</a> δημοσιεύτηκε στο <a href="http://efiveia.gr/ta-mistika-gia-mia-epitiximeni-sxesi-gonea-efivou/" target="_blank">http://efiveia.gr</a></em></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Βασικό “μυστικό” σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις είναι η αναγνώριση ότι πάντα υπάρχουν πολλές όψεις για να δεις μια κατάσταση κι όχι μόνο μια και συγκεκριμένα “η δική μου”, που έχω “πάντα δίκιο”. Την ποιότητα μιας σχέσης δεν την καθορίζει η ανυπαρξία διαφωνίας ή σύγκρουσης αλλά η δυνατότητα να βρεθούν λύσεις μετά τη διαφωνία ή τη σύγκρουση.</strong></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Έτσι και στη σχέση γονιού – εφήβου υπάρχουν πάντα δύο πλευρές, δύο όψεις, δύο απόψεις, συχνά διαφορετικές και αντικρουόμενες. Κι όταν οι γονείς φτάνουν στο γραφείο του ειδικού φωτίζονται και οι δύο πλευρές ώστε να επιλυθεί η σύγκρουση. Μπορεί οι γονείς να σου περιγράφουν ένα έφηβο που δεν ακούει, δε σέβεται, δεν, δεν….Και συναντάς ένα έφηβο που και ακούει και σέβεται, απλά θέλει άλλο τρόπο προσέγγισης.</strong></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Συνηθισμένα καθημερινά παράπονα γονιών:</strong></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Γονείς:</strong> δεν με ακούει όλη τη μέρα με τα ακουστικά και το κινητό, δεν υπάρχω, μόνο για να ζητήσει λεφτά θα μου μιλήσει…</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Έφηβος/η:</strong> όταν θέλω να μιλήσω έχει πάντα κάτι άλλο να κάνει… και δεν μπορεί να καταλάβει ότι κι εγώ δεν έχω όρεξη για κουβέντα όταν θέλουν αυτοί…και τι το κακό έχει το να ακούω μουσική όλη μέρα; Από το να ακούω την γκρίνια τους….λένε συνέχεια τα ίδια πράγματα….βαριέμαι.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Γονείς:</strong> κι αυτό πάλι, να κάνει πως δε με βλέπει όταν είναι με τους φίλους του/της…να ντρέπεται για τους γονείς του…που τόσα κάναμε για αυτόν/ην;</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Έφηβος/η:</strong> μου φέρεται σαν να είμαι μωρό μπροστά στους φίλους μου…με κάνει ρεζίλι.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Γονείς:</strong> του λέω 100 φορές να μαζέψει το δωμάτιό του/της και δεν το κάνει, τόσο δύσκολο είναι να γίνει υπεύθυνος/η, όλα στο χέρι τα περιμένει, δεν φταίει αυτός/η εγώ φταίω που θυσιάζομαι..</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Έφηβος/η:</strong> Του/ης είπα ότι θα το κάνω σε 10 λεπτά, πριν περάσουν τα 10 πήγε το έκανε μόνος/η του/της και μετά γκρίνιαζε για όλη την υπόλοιπη μέρα λέγοντάς με αχάριστο/η και ότι θυσιάζεται για μένα….. θέλει μόνο να γίνει το δικό του/της, θέλει να κάνω χωρίς αντίρρηση ό,τι ζητάει, σαν να είμαι στρατιωτάκι…</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Γονείς:</strong> δεν διαβάζει, πάει το μέλλον του, αν δεν διαβάσει τώρα πότε θα το κάνει; Μόνο ένα πράγμα ζητάω…να φέρνει καλούς βαθμούς. Ούτε αυτό δεν μπορεί να κάνει; Φωνάζω συνέχεια δεν με ακούει…τι πρέπει να κάνω για να με ακούσει;</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Έφηβος/η:</strong> μόνο το διάβασμα τους νοιάζει, δεν μπορούν να σκεφτούν τι νιώθω, πώς αισθάνομαι, με αγαπάνε μόνο όταν φέρνω καλούς βαθμούς…</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Αν αναλύσουμε τα παραπάνω συχνά παράπονα γονιών και εφήβων μπορούμε να καταλήξουμε στο τι βοηθά και τι όχι στην καλή μεταξύ τους σχέση:</div>
<h4 style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18px; font-weight: 500; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Διάλογος, όχι κήρυγμα</strong></h4>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Βοηθά <strong style="box-sizing: border-box;">ο διάλογος</strong>, η εξέταση μιας κατάστασης. Η διάθεση του γονιού για διάλογο είναι σημαντική. Μπορεί ο έφηβος να μην ανταποκρίνεται πάντα αλλά έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες να βρούμε “ανοιχτή πόρτα” επικοινωνίας. Είναι δύσκολο να δημιουργήσεις πόρτα επικοινωνίας στην εφηβεία αν δεν υπήρχε νωρίτερα καλή βάση. Το κήρυγμα αφενός δεν ακούγεται, ο έφηβος κλείνει αυτόματα τα αυτιά του, οπότε άδικα χαλάμε τη διάθεσή μας επαναλαμβάνοντας τον μονόλογο άπειρες φορές. Αφετέρου δείχνει ότι αναφερόμαστε σε μικρό συνεργάσιμο παιδάκι που αναγνωρίζει την αυθεντία του γονιού, ενώ μιλάμε σε έφηβο που συγκρούεται με την παντοδυναμία του γονιού και εξοργίζεται. Αλλάζουμε προσέγγιση, τόνο φωνής και επιχειρηματολογία. Προσαρμοζόμαστε στα καινούργια δεδομένα, το κήρυγμα εδώ δεν έχει χώρο!</div>
<h4 style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18px; font-weight: 500; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Σεβασμός, όχι διάθεση επιβολής</strong></h4>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Ο <strong style="box-sizing: border-box;">σεβασμός</strong> είναι κάτι που σε πιο παραδοσιακές μορφές οικογένειας θεωρούνταν δεδομένος από τον μικρότερο στον μεγαλύτερο. Στις μέρες μας, αυτό δεν είναι αυτονόητο, φερόμαστε με σεβασμό στον έφηβο και απαιτούμε τον σεβασμό του, αφού εμείς ήδη το κάνουμε απέναντί του. Η διάθεση επιβολής στον έφηβο δεν θα αποδώσει γιατί είναι στη φύση του η κόντρα σαν πρώτη αντίδραση. Οι συμβουλές με τη μορφή διαταγής δεν έχουν αποτέλεσμα. Άλλωστε ο σεβασμός είναι μια έννοια που στηρίζεται στην αμοιβαιότητα, όταν σε σέβομαι σε υπολογίζω, σε εκτιμώ σαν άτομο, σαν πρόσωπο, άσχετα με το αν συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί σου. Αν δεν σας δείχνει σεβασμό ψάξτε το γιατί: Μήπως εσείς δεν σέβεστε τον άνθρωπο μπροστά σας; Μήπως δεν εξηγείτε ποτέ αλλά περιμένετε αυτόματα συμμόρφωση; Μήπως δεν ακούτε κι εσείς; Μήπως βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα χωρίς να αφήνετε τον άλλο να εξηγήσει, να τοποθετηθεί, να δικαιολογήσει την πράξη του;</div>
<h4 style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18px; font-weight: 500; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Αγάπη, όχι επίκριση</strong></h4>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Συχνό παράπονο του εφήβου: ότι ο γονιός δεν νοιάζεται, δεν αγαπά τον έφηβο για αυτό που πραγματικά είναι, ότι θέλει μόνο βαθμούς, επιτεύγματα, ικανοποιώντας το εγώ του χωρίς να ρωτά. Ότι μόνο τον/ην συγκρίνει με άλλα πρόσωπα και τον μειώνει. Αντίθετα, έχει ανάγκη να ακούει ότι τον αγαπούν, ότι είναι μοναδικός, και άσχετα αν κάνει ότι δεν το πιστεύει έχει ανάγκη να ακούσει καλά λόγια από τους γονείς του. Ο έφηβος δεν θα ζητήσει εύκολα την παρέα του γονιού. Εκεί οι γονείς φροντίζουν με ευέλικτους τρόπους να δημιουργήσουν συνθήκες όπου θα συνυπάρξουν με τα έφηβα παιδιά τους. Είναι σημαντικοί οι φίλοι στην εφηβεία, οι γονείς συχνά συγκρίνονται μαζί τους: “τους φίλους σου τους αγκαλιάζεις εμένα δε θες….” Ας μη συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα, άλλο οι φίλοι του εφήβου άλλο η οικογένεια. Και τα δύο έχουν μεγάλο και μοναδικό χώρο και ρόλο στη ζωή του. Μεγάλο αλλά διαφορετικό. Μην συγκρίνεστε. Αν στους φίλους εμπιστεύεται τα πάντα αλλά στους γονείς τα σημαντικά δεν υπάρχει θέμα. Αν ούτε στα σημαντικά εμπιστεύεται τους γονείς, τότε ψάξτε για το πού κάνατε λάθος και γιατί δεν σας μιλά. Φοβάται την αντίδρασή σας; Φοβάται μην σας στεναχωρήσει; Δεν του δώσατε ποτέ χώρο και άνεση για επικοινωνία; Αισθάνεται ότι και να μιλήσει δεν θα καταλάβετε;</div>
<h4 style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18px; font-weight: 500; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Όρια, όχι αδιαφορία</strong></h4>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Η <strong style="box-sizing: border-box;">οριοθέτηση</strong> στην εφηβεία είναι αναγκαία, ενώ ο έφηβος προσπαθεί να γκρεμίσει τους γονείς από το βάθρο που τους είχε στην παιδική ηλικία, έχει ανάγκη αυτοί να σταθούν εκεί σαν βράχοι αντέχοντας τα χτυπήματα. Αυτό του δίνει την αίσθηση ασφάλειας που έχει ανάγκη. Συχνά οι γονείς φοβούμενοι να αντιμετωπίσουν τον θυμό και την οργή του εφήβου υποχωρούν, απογοητεύοντάς τον. Κάνοντάς του όλα τα χατίρια ή παριστάνοντας τα φιλαράκια του παιδιού τους. Ο έφηβος την έλλειψη οριοθέτησης τη βιώνει και την εισπράττει σαν αδιαφορία. Μη σας ξεγελούν οι διαμαρτυρίες του. Οι παραβατικές συμπεριφορές της εφηβείας είναι μια κραυγή βοήθειας στους γονείς για οριοθέτηση! Η οριοθέτηση θέλει ευελιξία, δεν σημαίνει ότι ο γονιός δικαιολογεί τα πάντα στον έφηβο μόνο και μόνο επειδή περνάει εφηβεία.</div>
<h4 style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18px; font-weight: 500; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Αποδοχή της διαφορετικότητας</strong></h4>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Η οποία σημαίνει σε δέχομαι όπως είσαι, σε αγαπώ ακριβώς έτσι και είσαι για μένα μοναδικός/ η. Μου αρέσεις ακριβώς έτσι. Συχνά οι γονείς αναφέρουν: δεν είναι σαν κι εμένα. Θέλουμε να γίνει ακριβώς σαν κι εμάς; Όπως το φανταστήκαμε; Αυτόν τον ρωτήσαμε αν θέλει; Τι θέλει; Αν θέλει άλλα πράγματα, έχει άλλα σχέδια και όνειρα, τον απορρίπτουμε; Επειδή δεν είναι σαν κι εμάς;</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Σίγουρα δεν υπάρχει ένα μαγικό μυστικό για μια πετυχημένη σχέση γονέα παιδιού αλλά υπάρχουν πολλές παράμετροι που επηρεάζουν την ποιότητα αυτής της σχέσης. Όπως και να έχει, εφηβεία είναι…θα περάσει. Αν ως γονείς εστιάσουμε στον σκοπό μας, που είναι η δημιουργία υγιών σωματικά και ψυχικά ενηλίκων και οπλιστούμε με υπομονή και χιούμορ – απαραίτητα συστατικά για το ξεπέρασμα των συγκρούσεων – η καθημερινότητα θα γίνει λίγο πιο εύκολη!</div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-60803113768503711802018-03-15T23:50:00.001+02:002018-03-15T23:50:50.373+02:00Εφηβεία και social media.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h1 class="entry-title" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 40px; margin: 0px 0px 10px;">
<span style="font-size: small;">Εφηβεία και social media. Πώς μπορούν οι γονείς να διαχειριστούν την κατάσταση;</span></h1>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwR7mOJodN7XwxxwOii7bI9IPx5Ovk6bs40fZwKjbfnysc67J9lgB19dfmN5y4z0OrLLPvTT2lS9l9vMwXjfFOruXmWkCyZN6Q1-x-noDUlkD2Nk7HveWVDhJH4ntse7b9YLnz304xZINT/s1600/Social-Media-e1518208936600.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="429" data-original-width="800" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwR7mOJodN7XwxxwOii7bI9IPx5Ovk6bs40fZwKjbfnysc67J9lgB19dfmN5y4z0OrLLPvTT2lS9l9vMwXjfFOruXmWkCyZN6Q1-x-noDUlkD2Nk7HveWVDhJH4ntse7b9YLnz304xZINT/s400/Social-Media-e1518208936600.png" width="400" /></a></div>
<div>
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="entry-content clearfix" style="box-sizing: border-box;">
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<i>Άρθρο της Μαρίας Σκαρλάτου δημοσιεύτηκε στο <a href="http://efiveia.gr/efiveia-kai-social-media-pos-mporoun-oi-goneis-na-diaxeiristoun-tin-katastasi/" target="_blank">http://efiveia.gr</a></i></div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Οι έφηβοι μεγαλώνουν σε ένα κόσμο όπου χρησιμοποιούν το internet και τα social media σε καθημερινή βάση.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Είναι αναγκαίο να μάθουν να χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να διευκολύνουν τη ζωή τους κι όχι σαν υποκατάστατο της ζωής</strong>.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Το διαδίκτυο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής ζωής και καλύπτει πολλές ανθρώπινες ανάγκες όπως ψυχαγωγία, επικοινωνία, αγοράς αγαθών και υπηρεσιών και πολλές άλλες. Οι γονείς καλούνται να δώσουν στον έφηβο τις βάσεις για σωστή και λογική χρήση γιατί ο έφηβος συνήθως δεν έχει την ωριμότητα και την κρίση ώστε να βάλει ο ίδιος μέτρο. Αυτά τα όρια καλό είναι να μπουν από την αρχή της επαφής του παιδιού με την χρήση κινητού τηλεφώνου, υπολογιστή, tablet και να προσαρμόζονται ανάλογα με την ηλικία, άλλο 14 άλλο 16. Συνήθως οι γονείς ξεκινούν με σταθερά όρια, αλλά κάπου στην πορεία οι έφηβοι διεκδικούν όλο και περισσότερο χρόνο χρήσης και φτάνουν στον εθισμό, αν ο γονιός ΄’ξεχαστεί’ και σταματήσει να τσεκάρει.</div>
<h4 style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18px; font-weight: 500; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px;">
<strong style="box-sizing: border-box;"> Ενδείξεις εθισμού αποτελούν οι παρακάτω συμπεριφορές του εφήβου:</strong></h4>
<ul style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; margin-top: 0px;">
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Λέει ψέματα για να κρύψει πόσες ώρες ήταν online</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Γίνεται επιθετικός και εριστικός όταν οι γονείς του κάνουν την όποια παρατήρηση σχετικά</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Δεν μπορεί χωρίς καθημερινή πολύωρη ενασχόληση με το διαδίκτυο</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Υπάρχει μειωμένη απόδοση στο σχολείο και γενικότερα παραμελεί υποχρεώσεις λόγω της χρήσης</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Δεν κοιμάται τις αναγκαίες ώρες εξαιτίας της χρήσης</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Προτιμά τη χρήση από το να βγει με φίλους</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Σε περιπτώσεις όπου δεν μπορεί να έχει πρόσβαση σε internet υπάρχει νευρικότητα και εριστικότητα πχ. Σε εκδρομή ή όποια δραστηριότητα το απομακρύνει από τον εθισμό</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Παρά τις υποσχέσεις για περιορισμό της χρήσης και υποσχέσεις δεν μπορεί να μειώσει τις ώρες ενασχόλησης</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Άρνηση της εξάρτησης, υποσχέσεις και δηλώσεις ότι ‘το ελέγχει’ και όποτε θέλει ‘μπορεί να το σταματήσει’</li>
</ul>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Στην οικογένεια είναι πολύ βασικό να υπάρχει κλίμα εμπιστοσύνης και διάθεση για επικοινωνία και συζήτηση και αρκετή υπομονή των γονιών ώστε να μπορούν να είναι σταθεροί και ταυτόχρονα ευέλικτοι ώστε να αντέχουν την επίμονη συμπεριφορά των εφήβων που προσπαθούν συνεχώς να παραβιάσουν τα όρια , όχι μόνο σε σχέση με το διαδίκτυο αλλά σε σχέση με ότι τους αφορά.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Η Hayman ( 2016 ) στο βιβλίο της ‘Μεγαλώνοντας χαρούμενους εφήβους’ προτείνει τρόπους για να διαχειριστούν οι γονείς την οριοθέτηση της συγκεκριμένης συμπεριφοράς. Μετά από συζήτηση και εξήγηση μπορούν να αποφασιστούν:</div>
<ul style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; margin-top: 0px;">
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Πόσες ώρες καθημερινά μπορεί να υπάρχει πρόσβαση στο διαδίκτυο για τον έφηβο</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Πότε απαγορεύεται για όλα τα μέλη της οικογένειας να χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές συσκευές για παράδειγμα κατά τη διάρκεια των οικογενειακών γευμάτων ή κάποιες ώρες το βράδυ, για να υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των μελών της οικογένειας και όχι αποξένωση</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Τα μέλη της οικογένειας να κάνουν χρήση σε περιβάλλον όπου θα βρίσκεται όλη η οικογένεια μαζί κι όχι υπολογιστής στο δωμάτιο του εφήβου. Δεν είναι το ίδιο εύκολο να ελέγξει κανείς το κινητό που ο έφηβος μπορεί εύκολα να κρύψει.</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Το βράδυ όλες οι συσκευές κινητά tablet να μένουν σε κοινόχρηστο χώρο π.χ. του καθιστικού ή κουζίνας ώστε να μην χάνουν οι έφηβοι ώρες ύπνου με το να μιλούν μέχρι αργά με τους φίλους τους ή παίζοντας παιχνίδια.</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Τα όρια δεν αφορούν μόνο τα παιδιά αλλά και τους γονείς. Πρέπει οι ίδιοι να δίνουν τα παράδειγμα σωστής χρήσης. Αν περνούν πολλές ώρες στο διαδίκτυο αλλά κάνουν κήρυγμα στον έφηβο, με την πράξη τους ακυρώνουν τα λόγια τους.</li>
<li style="box-sizing: border-box; text-align: justify;">Μετά τη συζήτηση γίνονται οι συμφωνίες με βάση τις οποίες ο έφηβος δεσμεύεται για όσα έδωσε το λόγο του και δέχεται τις συνέπειες που έχουν συμφωνηθεί.</li>
</ul>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Ακόμη υπάρχουν γονείς που δυσκολεύονται με τη χρήση των καινούργιων συσκευών και δεν μπορούν να ελέγξουν τα παιδιά τους λόγω έλλειψης αυτής της γνώσης. Σε αυτή την περίπτωση οι γονείς είναι αναγκαίο να εκπαιδευτούν στην χρήση για να δουν στην πράξη με τι ασχολούνται οι έφηβοι.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Βασική προϋπόθεση για την τήρηση των ορίων είναι η σταθερότητα και η συνέπεια από τη μεριά των γονιών. Πολλές φορές οι γονείς λόγω κούρασης και για να αποφύγουν την αντίδραση του εφήβου δεν είναι σταθεροί στα όρια που οι ίδιοι έθεσαν. Αν η παραβίαση του κανόνα δεν έχει συνέπειες για τον έφηβο εννοείται ότι θα τον παραβιάσει ξανά. <strong style="box-sizing: border-box;">Η δουλειά με οικογένειες μου έχει δείξει ότι οι γονείς τα καταφέρνουν στο να θέσουν όρια αλλά ξεχνούν να είναι σταθεροί οπότε οι ίδιοι φέρουν ευθύνη για τη μη αποτελεσματική οριοθέτηση</strong>. Επίσης συχνά ξεχνούν να συζητήσουν με τα έφηβα παιδιά <strong style="box-sizing: border-box;">τις συνέπειες της μη τήρησης κανόνων</strong>καταλήγοντας γονείς και παιδιά να ουρλιάζουν ταυτόχρονα χωρίς να ακούνε ο ένας τον άλλο. Ο έφηβος δέχεται τη συνέπεια αν αυτή εξηγηθεί με ειλικρινή διάθεση και σε κλίμα που μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματα θυμού με αποδεκτό όμως τρόπο. Το κλειδί πάντα είναι <strong style="box-sizing: border-box;">η υπομονή του γονιού</strong> και η υπενθύμιση όταν αυτή εξαντλείται, ότι οφείλει να μεγαλώσει έναν υγιή και ισορροπημένο άνθρωπο ο οποίος θα μπορεί να σταθεί στα πόδια του και μόνος του όταν έρθει η ώρα.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Στις περιπτώσεις όπου η κατάχρηση είναι διαπιστωμένη από τους γονείς και παρά τη συζήτηση και τις υποσχέσεις του εφήβου ότι το ελέγχει, δεν υπάρχει πρόοδος ,επιβάλλεται η βοήθεια ειδικού προκειμένου να υποδειχτούν τρόποι προσέγγισης και επίλυσης του προβλήματος.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Θεωρώ το πιο σωστό σημείο για να ζητήσει βοήθεια η οικογένεια είναι μόλις διαπιστωθεί η κατάχρηση και πριν παγιωθεί μια κατάσταση. Τότε είναι πιο εύκολο για το γονιό και τον έφηβο να συνεργαστούν υπό την καθοδήγηση ειδικού. Επειδή κάθε οικογένεια είναι μοναδική και διαφορετική ο ειδικός θα δουλέψει μαζί της για να βρει αποτελεσματικούς τρόπους στην διαχείριση του προβλήματος. Δεν υπάρχουν μαγικοί τρόποι και σίγουρες συνταγές. Κάθε οικογένεια βρίσκει τον δρόμο της αν έχει διάθεση να δουλέψει για να λύσει το πρόβλημα.</strong></div>
<div>
<strong style="box-sizing: border-box;"><br /></strong></div>
</div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-35040273208708602252018-03-08T08:33:00.000+02:002018-03-08T08:33:04.194+02:00Γονεϊκή αγάπη σημαίνει θυσία; <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<i><br /></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCWAJujDrO3lCNrBHKPmb20XCs2sOypdLLrz0vqKcIKdMgsa9_aHGq2TioUAsoldh2RGuNrCvfhoEQ_OjNLmMI1WH4YhxZYXgiTXh1KGQOnoHUMGeIR1rxNHt1M0q9CpPsMJwHIDpaFCKu/s1600/%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="694" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCWAJujDrO3lCNrBHKPmb20XCs2sOypdLLrz0vqKcIKdMgsa9_aHGq2TioUAsoldh2RGuNrCvfhoEQ_OjNLmMI1WH4YhxZYXgiTXh1KGQOnoHUMGeIR1rxNHt1M0q9CpPsMJwHIDpaFCKu/s400/%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<i>άρθρο της Μαρίας Σκαρλάτου δημοσιεύτηκε στο <a href="https://singleparent.gr/paidi/paidopsixologia/gonios-den-paei-na-pei-thysia" target="_blank">https://singleparent.gr</a></i></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%;">Όταν στη ζωή
ενός ζευγαριού έρχεται ένα μωρό, αυτό γίνεται αυτόματα το κέντρο του κόσμου και
οι γονείς βάζουν τις δικές τους ανάγκες σε δεύτερη μοίρα. Τον πρώτο καιρό αυτό
είναι σύνηθες και απόλυτα φυσιολογικό. Καθώς ο καινούργιος άνθρωπος μεγαλώνει
και σε κάθε αναπτυξιακό στάδιο αποκτά περισσότερη αυτονομία, οι γονείς οφείλουν
να αρχίσουν να φροντίζουν ξανά τον εαυτό τους. Κάποιες φορές τα ζευγάρια ΄πέφτοντας’
καταπάνω στη φροντίδα του παιδιού ξεχνούν τον εαυτό τους και τη σχέση τους.
Αντιλαμβανόμαστε ότι για το γονιό που μεγαλώνει μόνος του το παιδί ή τα παιδιά του,
η παγίδα είναι μεγαλύτερη, μπορεί εύκολα να σκεφτεί ότι οφείλει να δώσει στο παιδί ότι
θα λάμβανε και από τους δύο γονείς. Κι εδώ ξεκινά το πρόβλημα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%;">Υπάρχουν μονογονείς
που έδωσαν τα πάντα για τα παιδιά τους θυσιάζοντας την προσωπική τους ζωή και
τις προσωπικές τους ανάγκες. Που παραμέρισαν τα θέλω τους βάζοντας πρώτα και
πάνω από όλα τις επιθυμίες των παιδιών τους. Θα μου πείτε δεν είναι απόλυτα
φυσιολογικό και αναμενόμενο; Σίγουρα η ιδιότητα του γονιού συνάδει με την
προσφορά, με την αγάπη άνευ όρων, με τη θυσία. Θα συμφωνήσω με την προσφορά, με
την άνευ όρων αγάπη αλλά όχι με τη θυσία των αναγκών και επιθυμιών του γονέα
στο βωμό της ανατροφής των παιδιών. Ο γονιός στη σχέση με το παιδί προσφέρει
τον εαυτό του πως θα τον προσφέρει λοιπόν όταν αυτό τον εαυτό τον έχει καταργήσει;
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%;">Η θυσία των
προσωπικών αναγκών του γονιού οδηγεί σε δύο δρόμους- διαφορετικές πορείες στη σχέση γονιού - παιδιού.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%;">Η μια πορεία - εξέλιξη
της σχέσης: Αν θυσιαστεί ο γονιός ασυνείδητα θα ζητά ανταλλάγματα με πιο συνηθισμένο
την εμπλοκή του στις ζωές και στις αποφάσεις των παιδιών. Θα θεωρεί ότι έχει
λόγο σε ότι αφορά τις επιλογές τους και θα υπάρχει συναισθηματική υπέρ-εμπλοκή
και μη διακριτά όρια στη σχέση. Θα πληγώνεται όταν δεν τον συμπεριλαμβάνουν στη
ζωή τους με τον τρόπο που επιθυμεί οι ίδιος. Αφού θυσιάστηκε απαιτεί να λάβει ανταλλάγματα
και θεωρεί τις υπερβολικές απαιτήσεις του, λογικές.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%;">Η άλλη πορεία: Αν
θυσιαστεί για τα παιδιά, το μήνυμα που
δίνει είναι, ότι μπορεί να γίνει υποχείριο τους, ότι δεν έχει ζωή και υπάρχει
μόνο για να καλύπτει τις απαιτήσεις τους σε όποια ηλικία κι αν βρίσκονται τα
παιδιά κι όσο παράλογες κι αν είναι οι απαιτήσεις τους. Έτσι βλέπουμε γονείς σε
μεγάλη ηλικία που έδωσαν τα πάντα στα βλαστάρια τους κι αυτά σαν κακομαθημένα
εξακολουθούν να ζητούν από τους γονείς τους τα πάντα. Κι ενώ δεν δέχονται
κουβέντα για τις δικές τους επιλογές ανακατεύονται στην προσωπική ζωή των
γονιών και έχουν λόγο, ακόμη κι αν έχουν κάνει τις δικές τους οικογένειες. Δεν
δέχονται όμως ότι κι ο γονιός έχει ανάγκες και δικαιώματα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%;">Πολλοί γονείς
που μεγαλώνουν μόνοι τα παιδιά τους αποφασίζουν να αφοσιωθούν σε αυτά και
επιλέγουν συνειδητά να μείνουν μόνοι για να μην πληγωθούν τα παιδιά, τότε είναι
πολύ πιθανό η σχέση τους με τα παιδιά να ακολουθήσει τον πρώτο δρόμο. Κάποιοι
ίσως κρύβονται πίσω από τα παιδιά εξαιτίας δικών τους προβλημάτων και δυσκολιών
να κάνουν σχέση. Έτσι κλείνονται στον εαυτό τους με πρόσχημα το καλό τους. Κάποιοι
άλλοι όντως βάζουν τα παιδιά πάνω από όλα και θυσιάζουν τις όποιες δικές του
ανάγκες για χάρη τους. Άλλοι πάλι
εκβιάζονται από τα παιδιά τα οποία είναι τελείως αρνητικά ακόμη και στην ιδέα
του να έχει ο γονιός τους προσωπική ζωή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%;">Στις παραπάνω
περιγραφές <b>υπάρχει ένα κοινό
χαρακτηριστικό, ο γονιός δεν ξεχωρίζει τον εαυτό του από το παιδί ή τα παιδιά.
Υπάρχει μια συγχωνευτική σχέση όπου δεν ξεχωρίζουν τα πρόσωπα, οι επιθυμίες, οι
ανάγκες, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις. Ένα παιδί από μωρό ακόμη ψυχολογικά
είναι μια νέα οντότητα με συγκεκριμένες ανάγκες οι οποίες αλλάζουν ανάλογα με
την ηλικία του. Το ίδιο και ο γονιός είναι μια ψυχολογική οντότητα με επιθυμίες
και ανάγκες ενήλικα. Αν αυτό δεν γίνει αντιληπτό και δεν ξεχωρίζουν τα πρόσωπα -
ψυχολογικές οντότητες οι σχέσεις παραμένουν μπερδεμένες και με πολλά προβλήματα</b>.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 9.5pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL; mso-fareast-theme-font: minor-fareast;">Ο γονεϊκός ρόλος δεν πρέπει να ταυτίζεται με τη θυσία. Ο γονιός δεν
πρέπει να ξεχνά ότι βασικό κομμάτι της ζωής είναι η προσωπική του ζωή. Ένας
ισορροπημένες γονιός μπορεί να μεγαλώσει ένα ισορροπημένο παιδί που μπορεί να
σκέφτεται και τον άλλο, που δεν λειτουργεί απόλυτα εγωιστικά, που δίνει βάρος
στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, στον αλληλοσεβασμό,
στην αλληλοκατανόηση. Γιατί τα προβλήματα μας δεν φαίνονται ποτέ όταν μένουμε
μόνοι με παρέα τον εαυτό μας αλλά όταν σχετιζόμαστε!</span></div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-73018887980829658622018-02-17T01:19:00.002+02:002018-02-17T01:19:57.736+02:00Παιδιά στην εφηβεία vs γονείς στην κλιμακτήριο!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidwJ_PnoHABJz_80sPMu2ncI_sXdsI375jIv8rCdsIOow0CkKTbAMBJbxyGheLCFAwb1N017DKtTOAgpGlQrkiiObvEGuugXo61Y8P3JF0PYLryLaI7200vCMNZILzzTl0W-wzhG8VE3Na/s1600/%25CE%25B5%25CF%2586%25CE%25B7%25CE%25B2%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="260" data-original-width="444" height="233" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidwJ_PnoHABJz_80sPMu2ncI_sXdsI375jIv8rCdsIOow0CkKTbAMBJbxyGheLCFAwb1N017DKtTOAgpGlQrkiiObvEGuugXo61Y8P3JF0PYLryLaI7200vCMNZILzzTl0W-wzhG8VE3Na/s400/%25CE%25B5%25CF%2586%25CE%25B7%25CE%25B2%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" width="400" /></a></div>
<h1 class="entry-title" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 36px; font-weight: 500; line-height: 40px; margin: 0px 0px 10px;">
<br /></h1>
<div class="entry-content clearfix" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<em style="box-sizing: border-box;">Γράφει στο <a href="http://efiveia.gr/" style="box-sizing: border-box; color: #ea6d2e; text-decoration-line: none;">efiveia.gr</a> η Ψυχολόγος <a href="http://efiveia.gr/epistimonikoi-sinergates/name/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%bb%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%85/" rel="noopener" style="box-sizing: border-box; color: #ea6d2e; text-decoration-line: none;" target="_blank">Μαρία Σκαρλάτου</a></em></div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Στην αναπτυξιακή πορεία του ανθρώπου υπάρχουν τρεις μεγάλες ψυχολογικές κρίσεις: η κρίση του βρεφονηπιακού αρνητισμού που συμβαίνει γύρω στα δυόμιση χρόνια της ζωής , της εφηβείας και τελευταία, η κρίση της μέσης ηλικίας<strong style="box-sizing: border-box;">.</strong></div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;"><br /></strong></div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Χαρακτηριστικό αυτών των κρίσεων είναι η επικέντρωση στον εαυτό εξαιτίας των ψυχολογικών μεταβολών που συντελούνται, η στροφή της προσοχής στις εσωτερικές διεργασίες και η κάποιου βαθμού αγνόηση των γύρω.</strong> Στατιστικά όταν το παιδί ή τα παιδιά είναι στην εφηβεία τότε οι γονείς περνούν τη φάση της κλιμακτηρίου, της κρίσης μέσης ηλικίας! Γι΄ αυτό πολλές φορές σε αυτή τη φάση ζωής της οικογένειας υπάρχει μεγάλη ένταση και εκνευρισμός, έχουμε λοιπόν δύο ψυχολογικές κρίσεις κάτω από την ίδια στέγη με εκρηκτικά, συχνά, αποτελέσματα!</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του εφήβου είναι: η τάση για ανεξαρτητοποίηση, η άρνηση (με το ‘όχι’ διαφοροποιεί τον εαυτό του από το περιβάλλον), η υποτίμηση και αμφισβήτηση των γονιών ως προτύπων, η τάση για απομόνωση η οποία είναι απαραίτητη για να ορίσει τον εαυτό του, η ανάγκη για σχέδια και όνειρα, και αντιφατικά στοιχεία όπως δειλία και θράσος, ρομαντισμός, αδιαφορία, ισχυρογνωμοσύνη, πείσμα.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Χαρακτηριστικά της κλιμακτηρίου: <strong style="box-sizing: border-box;">Στην φάση αυτή που αφορά και τα δύο φύλα (άσχετα αν έχουμε συνηθίσει να αναφερόμαστε με τον όρο κλιμακτήριο μόνο στις γυναίκες) το άτομο αισθάνεται, χωρίς απαραίτητα να το συνειδητοποιεί πλήρως, ότι η ζωή που απομένει είναι πιθανόν λιγότερη από αυτή που πέρασε… έρχεται λοιπόν ο απολογισμός.</strong> Αν ο απολογισμός είναι θετικός κι ο γονιός είναι ευχαριστημένος από τις προσωπικές και επαγγελματικές επιλογές και αποφάσεις, η κρίση βιώνεται ομαλά. Το ίδιο ομαλές είναι και οι συμπεριφορές του απέναντι στον έφηβο. Αν ο απολογισμός είναι αρνητικός, τότε τα συναισθήματα δυσαρέσκειας, θυμού, αποτυχίας δημιουργούν έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις εκνευρισμού, επιθετικότητας, μελαγχολίας, θρήνου, παραίτησης. Έτσι κατά τη διάρκεια της κρίσης άλλοι γονείς ‘ανθίζουν’ κι άλλοι ‘μαραίνονται’. Αυτό επηρεάζει πάντα τη σχέση με τον έφηβο. Γιατί και ο γονιός που βρίσκεται στην κλιμακτήριο, κλείνεται στον κόσμο του…</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Ο γονιός που βιώνει την κρίση μέσης ηλικίας, ξεχνά τον παιχνιδιάρικο τρόπο που αντιμετώπισε το τρίχρονο παιδί του ή τον προστατευτικό τρόπο που αντιμετώπιζε το δεκάχρονο συνεργάσιμο παιδί. Βυθίζεται στα δικά του ‘ψυχολογικά’ , δεν έχει υπομονή, περιμένει ο έφηβος να ακούσει με την πρώτη, εκνευρίζεται που δεν βγάζει τα ακουστικά , που πρέπει να επαναλάβει το ίδιο πράγμα δέκα φορές, ενοχλείται που ο έφηβος τον αναζητά μόνο όταν θέλει να ζητήσει χρήματα ή για να ΄παζαρέψει΄ τις ώρες εξόδου.</div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Αν λοιπόν είσαι γονιός που βρίσκεσαι σε αυτή τη φάση θυμήσου: Το έφηβο παιδί σου, τώρα στη φάση που είναι, το γνωρίζεις από την αρχή! </strong>Δεν είναι ο Γιαννάκης, είναι ο Γιάννης που μπορεί να ήταν υπάκουος αλλά τώρα σε κοιτάζει με υποτιμητικό βλέμμα αμφισβητώντας την αυθεντία που μέχρι πρόσφατα σου αναγνώριζε… κι εσύ άλλωστε έχεις αλλάξει: δεν έχεις υπομονή, γκρινιάζεις, δεν ενθουσιάζεσαι πια, μπορεί να μετανιώνεις για πολλά. <strong style="box-sizing: border-box;">Εσύ είσαι ο ίδιος;</strong></div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;"><br /></strong></div>
<div style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Αν προσπεράσεις το πρώτο σοκ μπορείς να ξαναχτίσεις με τον έφηβο μια νέα σχέση σιγά – σιγά, <strong style="box-sizing: border-box;">άλλωστε οι κρίσεις θέλουν πάντα το χρόνο τους, σεβόμενος περισσότερο το νέο άνθρωπο που έχεις απέναντί σου</strong>χωρίς να τον θεωρείς κτήμα σου που οφείλει να πραγματοποιήσει τις προσδοκίες σου. Όσο κι αν σε πληγώνει πρέπει να ξεχάσεις τον Γιαννάκη και να γνωρίσεις τον Γιάννη!</div>
<div class="crp_related " style="box-sizing: border-box; clear: both; margin: 10px 0px;">
<br style="box-sizing: border-box;" /><br style="box-sizing: border-box;" /><h3 style="box-sizing: border-box; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 24px; font-weight: 500; line-height: 28px; margin: 0px !important;">
<br /></h3>
</div>
</div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-90633991729722558722018-02-11T23:47:00.001+02:002018-02-11T23:47:31.851+02:00παραμύθι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB2GYHNI0ALea_jwcr913bTehSoKpozLCL6Z2M_Cd6SP3p3nBhw2RAuv7mV6eG7F3qljwrVuhgqSaWuArrJtgCz8vTrjiJ36Gxwcp0IJxVve-Sicw2cZ2Sc6geZFrlZqxOesE5IVdXpsp1/s1600/26229697_1849350661761812_8211569692421729201_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="458" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB2GYHNI0ALea_jwcr913bTehSoKpozLCL6Z2M_Cd6SP3p3nBhw2RAuv7mV6eG7F3qljwrVuhgqSaWuArrJtgCz8vTrjiJ36Gxwcp0IJxVve-Sicw2cZ2Sc6geZFrlZqxOesE5IVdXpsp1/s640/26229697_1849350661761812_8211569692421729201_n.jpg" width="417" /></a></div>
<br /></div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-61081631249345664122017-12-10T23:46:00.000+02:002017-12-10T23:46:35.908+02:00Κακοποιητικός γονιός = κακοποιητικό παιδί;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCW6u5UFssithbRDKyF18tWTPzZZtAIJ_qoUErmwO2GOC3zMjOE18oQrT6-0OE4-jKws1tReOM2Al7gqA6SN7ZjxEoOWxDBg0OEY2UDdMlj_t6MTo2wft-5OqGVxNMlaClp_Q_iMm-jWuY/s1600/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="396" data-original-width="600" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCW6u5UFssithbRDKyF18tWTPzZZtAIJ_qoUErmwO2GOC3zMjOE18oQrT6-0OE4-jKws1tReOM2Al7gqA6SN7ZjxEoOWxDBg0OEY2UDdMlj_t6MTo2wft-5OqGVxNMlaClp_Q_iMm-jWuY/s400/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);"><i><br /></i></span></span>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);"><i>Δημοσιευμένο στο <a href="https://singleparent.gr/paidi/paidopsixologia/kakopoiitikos-gonios-kakopoiitiko-paidi" target="_blank">https://singleparent.gr</a></i></span></span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);"><br /></span></span>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);">Ο κύκλος της κακοποίησης δυστυχώς επαναλαμβάνεται…το κακοποιημένο παιδί όταν γίνεται γονιός έχει περισσότερες πιθανότητες να κακοποιήσει τα δικά του παιδιά σε σχέση με ένα γονιό που δεν υπήρξε θύμα κακοποίησης. </span></span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);"><br /></span></span>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);">Μπορεί με την πρώτη ματιά να μας φαίνεται παράλογο, πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που κακοποιήθηκε, να ξεχάσει τι υπέστη και πόσο πληγώθηκε ως παιδί και όταν γίνεται γονιός να επαναλαμβάνει συμπεριφορές, σαν να έχει λησμονήσει το βίωμά του. Κι όμως συμβαίνει. </span></span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);"><br /></span></span>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);">Οι παράγοντες που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο πως αντιδρά ένα παιδί απέναντι στην ενδοοικογενειακή βία είναι η ηλικία, το φύλο, η σειρά γέννησης, αν υπάρχουν αδέρφια, από την προσωπικότητα του, από τη φάση ανάπτυξης στην οποία βρίσκεται, από το ιστορικό της οικογένειάς του, από την ύπαρξη άλλων προσώπων εκτός οικογένειας, συγγενικό ή φιλικό περιβάλλον που μπορούν να λειτουργήσουν προστατευτικά για το παιδί. </span></span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);"><br /></span></span>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);">Τα παιδιά που εκτίθενται σε μεμονωμένα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας εμφανίζουν συμπτώματα όμοια με του μετατραυματικού στρες. Τα παιδιά που έχουν βιώσει επαναλαμβανόμενα ή μακροχρόνια περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας έχουν πιο περίπλοκη κλινική εικόνα. Δηλαδή: σταδιακά υπάρχουν αλλαγές στην προσωπικότητα που αποδυναμώνουν την εικόνα του εαυτού και την αυτοεκτίμηση καθώς και την ικανότητα τους να σχετίζονται με άλλα πρόσωπα. Δεν εμπιστεύονται τους άλλους από τη στιγμή που τα βασικά πρόσωπα που οφείλουν να εμπνέουν ασφάλεια, οι γονείς τους, έχουν αποτύχει στο ρόλο τους κι έχουν προδώσει την εμπιστοσύνη τους. Στη συνέχεια όταν τα ίδια γίνουν γονείς, δεν θα εμπιστεύονται τον εαυτό τους. </span></span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);"><br /></span></span>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);">Μια σημαντική συνέπεια της ενδοοικογενειακής βίας είναι η ανάπτυξη ενός ψυχικού μηχανισμού άμυνας που ονομάζεται «τ<b>αύτιση με τον επιτιθέμενο</b>», δηλαδή ταύτιση του παιδιού με το βίαιο και επιθετικό γονιό. Αρχικός σκοπός του μηχανισμού είναι η ανακούφιση από τα συναισθήματα φόβου, θλίψης, πόνου, στεναχώριας, άγχους που το κατακλύζουν. Στη συνέχεια υιοθετεί σαν αντιστάθμιση εριστικές, απαξιωτικές, υποτιμητικές συμπεριφορές απέναντι σε κάθε είδους «αδύναμες» συμπεριφορές των άλλων. Υπάρχει αδυναμία ενσυναίσθησης, δεν αφήνει τον εαυτό να μπει στη θέση του άλλου. Οπότε σαν ενήλικας και γονιός κακοποιεί με τη σειρά του το αδύναμο παιδί, έχοντας χάσει την όποια δυνατότητα για ενσυναίσθηση, αδιαφορεί για τα συναισθήματα των άλλων και δυσκολεύεται να διαχειριστεί τα δικά του συναισθήματα…κι ο κύκλος της κακοποίησης δυστυχώς συνεχίζεται… </span></span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);"><br /></span></span>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);">Το πρότυπο γονιού που ζήσαμε ως παιδιά, επαναλαμβάνουμε χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Αυτό το πρότυπο είναι οικείο και αυτό τείνουμε να μιμηθούμε με ένα μηχανικό και ενστικτώδη τρόπο. Δεν είναι κανόνας ότι κάθε γονιός που κακοποιήθηκε θα κακοποιήσει όμως στατιστικά έχει περισσότερες πιθανότητες να επαναλάβει κακοποιητικές συμπεριφορές. </span></span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);"><br /></span></span>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);"><i>Μαρία Σκαρλάτου </i></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><i><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.03);">Ψυχολόγος</span></i></span></span></div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-49483765024080223182017-11-23T18:16:00.000+02:002017-11-24T20:55:26.204+02:00Χωριστές κρεβατοκάμαρες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<h1 class="entry-title" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #2786c2; font-family: Roboto; font-size: 38px; font-weight: 400; line-height: 44px; margin: 0px 0px 7px; word-wrap: break-word;">
<br /></h1>
<b><span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">Κοιμόμαστε χώρια από τότε που κάναμε παιδί.<o:p></o:p></span></span></b><br />
<b><span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: large;">Μπορεί αυτό να μας οδηγήσει στο διαζύγιο;<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_J96fbftQrVtIMJ0DHOGBUhfL4yfWFRbXexAlH62nu4cvCOfs3RyYQyEPnSBH9v7XrBPLSlLPZlLZ2s0ZzmxTGPm8QGDPrEs3WI6GnP9svZSXVWp5ExTHYwtrV7Ng8dhyCSgU7FImR6Wo/s1600/%25CF%2587%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25AC+%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25B2%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><img border="0" data-original-height="375" data-original-width="600" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_J96fbftQrVtIMJ0DHOGBUhfL4yfWFRbXexAlH62nu4cvCOfs3RyYQyEPnSBH9v7XrBPLSlLPZlLZ2s0ZzmxTGPm8QGDPrEs3WI6GnP9svZSXVWp5ExTHYwtrV7Ng8dhyCSgU7FImR6Wo/s400/%25CF%2587%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25AC+%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25B2%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" width="400" /></span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><span style="background-color: white;"><i>Άρθρο της Μαρίας Σκαρλάτου δημοσιεύτηκε στο <a href="https://singleparent.gr/enimerosi/psychologia/koimomaste-xoria-apo-tote-poy-kaname-paidi" target="_blank">https://singleparent.gr</a></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;">Οι ερωτήσεις που θα σας έκανα είναι; πως επιλέξατε κάτι
τέτοιο; Ήταν κοινή απόφαση; Το επέβαλλε ο ένας στον άλλο; Η επιλογή έχει να
κάνει με συγκεκριμένο πρόβλημα υγείας που υπαγορεύει την απομάκρυνση; Με άλλους
λόγους; Πως νιώθετε με αυτή την κατάσταση;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;">Στο ασυνείδητο των περισσότερων η λέξη συζυγικό κρεβάτι ταυτίζεται
με την έννοια του ζευγαριού, της συντροφικότητας, του προσωπικού χώρου, της
ερωτικής ζωής, συμβολίζει το μοίρασμα, την ενότητα. Είναι χώρος συζήτησης,
συμφιλίωσης, διαφωνιών, επικοινωνίας. Το ζευγάρι κυρίως όταν τα παιδιά είναι
πολύ μικρά που ξυπνούν συχνά, κουράζεται περισσότερο και δυσκολεύεται να βρει
χώρο και χρόνο. Έτσι το ότι κοιμούνται ο ένας δίπλα στον άλλο, είναι κι αυτό
ένα μοίρασμα ευθύνης, υποχρεώσεων και μια ευκαιρία για άγγιγμα και αγκαλιά,
μέσα στην κούραση και την αυπνία. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;">Ένα ζευγάρι που κοιμάται μόνος του ο καθένας πριν τη γέννηση
του παιδιού και συνεχίζει και μετά τη
γέννηση του, διαχειρίζεται συναισθηματικά με διαφορετικό τρόπο το γεγονός αυτό,
από ένα ζευγάρι που αρχίζει να κοιμάται χώρια μετά τη γέννηση παιδιού. Στη δεύτερη περίπτωση υπάρχουν περισσότερες
πιθανότητες να νιώσουν ότι αποξενώνονται ο ένας από τον άλλο. Εδώ κάποιος
παραμένει στο διπλό κρεβάτι και κάποιος φεύγει. Είναι μοναδικός ο τρόπος με τον
οποίο ο καθένας ερμηνεύει αυτή την αλλαγή.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"> Θυμάμαι φράσεις που
έχω ακούσει στο γραφείο μου:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;">‘Από τότε που γεννήθηκε ο γιός μας, πήρα πόδι από το κρεβάτι’ Σωτήρης<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;">‘Έφυγε από το κρεβάτι για να μην τον ενοχλεί το κλάμα του
μωρού και με άφησε να παλεύω μόνη μου’ Ακριβή<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;">‘ Ξεκινήσαμε να κοιμόμαστε χωριστά για λίγο, όταν ήρθε το
παιδί, είπαμε για λίγο, μετά ξεχαστήκαμε, τώρα είμαστε πολύ μακριά ο ένας από
τον άλλο, δύο ξένοι στο ίδιο σπίτι΄ Λένα
<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;">Οι παραπάνω φράσεις δείχνουν ότι είναι σημαντικός ο τρόπος
που ερμηνεύουν τα μέλη του ζευγαριού την απομάκρυνση. Όταν ο ένας σύντροφος
επιβάλλει στον άλλο χωριστές κρεβατοκάμαρες η κίνηση αυτή μπορεί να ερμηνευτεί
σαν απόρριψη, αδιαφορία, Όταν ο ένας φεύγει από το συζυγικό κρεβάτι ο άλλος
μπορεί να αισθάνεται εγκατάλειψη. Αλλά ακόμη κι αν είναι κοινή απόφαση αρχικά
στην πορεία κάποιος από τους δύο ίσως αρχίσει να βιώνει δυσάρεστα συναισθήματα.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"> Για τα περισσότερα
ζευγάρια το να μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι είναι αυτονόητο και η εγκατάλειψη
της συζυγικής κλίνης δεν αξιολογείτε σχεδόν ποτέ με θετικό τρόπο.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><b><br /></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><b> Αν θα προκαλέσουν οι χωριστές
κρεβατοκάμαρες πρόβλημα στην σχέση του ζευγαριού κι αν αυτή η αποξένωση μπορεί
να οδηγήσει στο διαζύγιο, δεν έχει να κάνει με καθαυτό το γεγονός ότι
κοιμούνται χώρια αλλά με το πως ερμηνεύουν την κατάσταση και με το τι άλλα
προβλήματα υπάρχουν στη σχέση. </b><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><b><br /></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"> Αν ο ένας νιώθει ότι
δεν ζητάτε η γνώμη του, η ότι δεν είναι επιθυμητή η παρουσία του, είτε ότι
(κυρίως οι άντρες) η γυναίκα, τον αποκλείει από τη ζωή της γιατί νιώθει γεμάτη,
από την παρουσία ενός παιδιού είναι πολύ σημαντικότεροι παράγοντες που οδηγούν
σε αποξένωση και χωρισμό.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<b><span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;">Αν
βλάπτει τελικά το ζευγάρι; το κάθε
ζευγάρι έχει το δικό του κώδικα επικοινωνίας και κάθε σχέση είναι ιδιαίτερη,
διαφορετική, μοναδική. Αν και οι δύο
θεωρούν ότι δεν τους αποξενώνει συμφωνούν και μπορούν να βρουν χρόνο σαν
ζευγάρι, αν και οι δύο θεωρούν ότι δεν επηρεάζει τη σχέση τους και φροντίζουν
να την κρατούν ζωντανή, τότε το ότι κοιμούνται χωριστά δεν θα τους επηρεάσει. Η
σχέση του ζευγαριού, είτε κοιμούνται μαζί είτε χώρια, θέλει φροντίδα και
ενασχόληση και επένδυση και προσπάθεια. Αν αυτά δεν υπάρχουν δεν θα σωθεί η
σχέση είτε κοιμούνται μαζί, είτε χώρια.<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="background: white; color: #222222; line-height: 107%;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222;"><span style="background-color: white;"><i><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: medium;">άρθρο της Μαρίας Σκαρλάτου</span></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 12.6667px;"><br /></span></span></div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-77552905606402305012017-10-10T17:30:00.001+03:002017-10-10T17:30:55.474+03:00Εφηβεία και διαδίκτυο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h1 class="entry-title" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-weight: 500; line-height: 40px; margin: 0px 0px 10px;">
<span style="font-size: large;">Γιατί ο έφηβος δεν μπορεί να «ξεκολλήσει» από το διαδίκτυο; Τρόποι αντιμετώπισης για γονείς</span></h1>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpc_qbcg5VYxqM3cJ76nX2gY-gPjAj6clrsT0Cc72TGCcYrgZmMxPeI2PScBDWTxPpmTnloFQqYgNJKHSaROLLfHcb5_z5DYO8tPYEMHzWopelsmZSfA3MUyQh4BSRzLSliNsWhhFCk-hm/s1600/%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25B4%25CE%25AF%25CE%25BA%25CF%2584%25CF%2585%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="385" data-original-width="770" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpc_qbcg5VYxqM3cJ76nX2gY-gPjAj6clrsT0Cc72TGCcYrgZmMxPeI2PScBDWTxPpmTnloFQqYgNJKHSaROLLfHcb5_z5DYO8tPYEMHzWopelsmZSfA3MUyQh4BSRzLSliNsWhhFCk-hm/s400/%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25B4%25CE%25AF%25CE%25BA%25CF%2584%25CF%2585%25CE%25BF.jpg" width="400" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div class="entry-content clearfix" style="box-sizing: border-box; color: #363636; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif;">
<div style="box-sizing: border-box; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<em style="box-sizing: border-box;">Γράφει στο <a href="http://efiveia.gr/" style="box-sizing: border-box; color: #ea6d2e; text-decoration-line: none;">efiveia.gr</a> η <a href="http://efiveia.gr/epistimonikoi-sinergates/name/%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%85%cf%81%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%b1-%ce%b3%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%b3%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%85/" rel="noopener" style="box-sizing: border-box; color: #ea6d2e; text-decoration-line: none;" target="_blank">Σταυρούλα Γεωργακοπούλου</a>, Ψυχολόγος με Ειδίκευση στη Γνωσιακή- Συμπεριφορική θεραπεία και τον Εθισμό στο διαδίκτυο, Υπεύθυνη Διεύθυνσης site Ψυχολογίας Psychopedia.gr</em></div>
<div style="box-sizing: border-box; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Το διαδίκτυο είναι ένας εικονικός χώρος όπου μπορούμε να ικανοποιήσουμε και τις πιο κρυφές μας επιθυμίες. Μπορούμε να προβάλλουμε τον εαυτό μας όπως θα θέλαμε να είναι και να δείξουμε αυτά που θέλουμε εμείς να ξέρει ο άλλος.</div>
<h5 style="box-sizing: border-box; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-weight: 500; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Τι είναι αυτό που κάνει τον έφηβο να μη θέλει να αποχωρήσει από το διαδίκτυο;</strong></h5>
<div style="box-sizing: border-box; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Έρευνες δείχνουν ότι οι έφηβοι ανεξαρτήτως φύλου επηρεάζονται πολύ από τη γνώμη που θα σχηματίσουν οι άλλοι για αυτούς. Στον διαδικτυακό κόσμο χωρίζονται λίγο οι προτιμήσεις καθώς τα αγόρια στρέφονται περισσότερο στα Online παιχνίδια – διαδραστικά παιχνίδια μέσω ίντερνετ, ενώ τα κορίτσια εμπλέκονται πιο πολύ με τα κοινωνικά δίκτυα. Ένας έφηβος θα αναζητήσει την αναγνώριση από τους συμπαίκτες του, καθώς θα ανεβαίνει «Level», θα γίνεται πιο δυνατός. Καθώς ολοκληρώνει αποστολές τα περισσότερα παιχνίδια είναι διαμορφωμένα ώστε να προσφέρουν άμεση επιβράβευση. Καθώς η επιβράβευση είναι συχνή, ο παίκτης ενθαρρύνεται να συνεχίσει τις αποστολές. Αυτές οι αποστολές ορισμένες φορές δεν τελειώνουν ποτέ, με αποτέλεσμα ο παίκτης να μένει εγκλωβισμένος χωρίς να το καταλαβαίνει. Κάπως έτσι ξεχνάει φίλους, έχει απότομη συμπεριφορά στους οικείους του, ξεχνάει να κοιμηθεί, να φάει, ακόμα και να προσέξει την υγιεινή του. Η επικοινωνία μαζί του γίνεται δυσπρόσιτη.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Από την άλλη η έφηβη κοπέλα βλέποντας την φτιαχτή πραγματικότητα των κοινωνικών δικτύων (Facebook, Instagram, κ.λ.π.) ακολουθεί πιστά τις πόζες και τις μεθόδους για να είναι αρεστή. Όσο περισσότερους διαδικτυακούς φίλους έχει και όσο πιο πολλά «Like» τόσο νιώθει καλύτερα για τον εαυτό της και αισθάνεται να αυξάνεται η αυτοπεποίθηση της. Έτσι θέλει να συνεχίσει να «κατοικεί» σε αυτό τον κόσμο και να δείχνει την εικόνα που είναι αρεστή.</div>
<h5 style="box-sizing: border-box; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-weight: 500; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Ποια σημάδια δείχνουν ότι ο έφηβος έχει «κολλήσει» για τα καλά στο διαδίκτυο και πρέπει να κάνουμε άμεσα κάτι;</strong></h5>
<div style="box-sizing: border-box; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Αν ο έφηβος εμφανίσει μια απότομη συμπεριφορά, την οποία δεν συνήθιζε να έχει είναι σημάδι που δείχνει ότι έχει αποστασιοποιηθεί από εμάς. Επίσης αν παρατηρήσουμε αλλαγές στη διατροφή, δηλαδή είτε τρώει πολύ πρόχειρο φαγητό είτε ξεχνάει να φάει είτε παίρνει το φαγητό του και πάει πάλι στο δωμάτιο δείχνει ότι ο έφηβος αφήνει τη διατροφή του σε δεύτερη μοίρα. Παράλληλα αν παρατηρούμε ότι αργεί να κοιμηθεί ή κοιμάται πολύ λίγο είναι διακριτό ότι έχει αποκτήσει μη υγιή σχέση με το διαδίκτυο. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι ο διακοπτόμενος ή ο μειωμένος ύπνος δεν βοηθά ένα παιδί που βρίσκεται στην ανάπτυξη. Ούτε χρειάζεται να παραβλέψουμε το γεγονός ότι επειδή κοιμάται 8 ώρες αλλά αντί για 1:00π.μ.-9:00π.μ. κοιμάται 5:00π.μ.-13:00 είναι εντάξει.</div>
<h5 style="box-sizing: border-box; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; font-weight: 500; line-height: 20px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε έναν έφηβο να χρησιμοποιεί σωστά και προς όφελος του;</strong></h5>
<div style="box-sizing: border-box; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Για να μπορέσουμε να συζητήσουμε θέματα που αφορούν το διαδίκτυο χρειάζεται</strong> να μπορούμε να μιλήσουμε στη γλώσσα του εφήβου. Για αυτό το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα είναι να του δείξουμε ότι είμαστε εκεί για αυτόν. Ακόμα και αν έχουμε απομακρυνθεί εδώ και καιρό από το να συζητάμε μαζί του, χρειάζεται να δώσουμε χρόνο στο χτίσιμο μια καλής επικοινωνίας από την αρχή. Ο έφηβος από μόνος του έχει την αντίδραση σαν τρόπο διαχείρισης μιας κατάστασης. Δείχνοντας από τη μεριά μας γνήσιο ενδιαφέρον για αυτό με το οποίο ασχολείται στο διαδίκτυο μπορούμε να δούμε τι τον ελκύει τόσο πολύ σε αυτό το χρόνο.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Είναι σίγουρο ότι αν ο έφηβος λάμβανε συχνότερη ενίσχυση από το περιβάλλον του</strong> δεν θα την αναζητούσε αλλού σε τόσο μεγάλο βαθμό. Ακόμη και αν δεν είμαστε σε θέση να περνάμε ώρες μαζί του, είναι σημαντικό να επενδύσουμε λίγο χρόνο μέσα στη μέρα και να τον ακούσουμε. Αν ο ίδιος δεν έχει διάθεση, μπορούμε να ξεκινήσουμε να μιλάμε για το πώς είμαστε εμείς και πως πέρασε η μέρα μας ώστε να ενθαρρύνουμε τον ίδιο να μιλήσει για αυτόν. Δεδομένο του ότι κανείς δεν μπορεί να είναι τέλειος αλλά ούτε και να γίνει, μπορούμε να ενισχύσουμε τις μικρές προσπάθειες που κάνει.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Εάν θεωρούμε ότι έχουμε προσπαθήσει και βλέπουμε μια όλο και πιο δύσκολη διαχείριση της συμπεριφοράς</strong> του εφήβου είναι σημαντικό να απευθυνθούμε άμεσα σε κάποιον εξειδικευμένο Ειδικό Ψυχικής Υγείας. Αυτός θα μας βοηθήσει να χειριστούμε το θέμα καλύτερα.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
Όσο και να έχουμε κουραστεί από την κατάσταση είναι ανάγκη να προλάβουμε τον έφηβο από θέματα που μπορεί να προκύψουν λόγω συχνής χρήσης συγκεκριμένων εφαρμογών στο διαδίκτυο.</div>
<div style="box-sizing: border-box; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που καθυστερημένα αναζητούν τη βοήθεια του ειδικού. Όταν το παιδί έχει αφήσει για χρόνια τις σπουδές του, όταν δεν αναζητά εργασία πουθενά, όταν δεν έχει τακτοποιήσει την προσωπική του ζωή και η ψυχολογία του έχει πάρει καιρό την κάτω βόλτα. Ακόμη και αν είναι έτσι τα πράγματα δεν πρέπει να απογοητευόμαστε. Η βοήθεια του ειδικού είναι σημαντική.</strong></div>
<div style="box-sizing: border-box; font-size: 14px; margin-bottom: 10px; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;"><em style="box-sizing: border-box;">Ας κατανοήσουμε ότι το παιδί βρίσκεται στο διαδικτυακό κόσμο για τόσο χρόνο διότι δεν του αρέσει ο πραγματικός για κάποιους λόγους. Αντιμετωπίζοντας άμεσα μια τέτοια κατάσταση δεν δείχνει ότι υπήρξαμε ανεύθυνοι γονείς που δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν μια τέτοια κατάσταση, αλλά άνθρωποι που αποδεχόμαστε ότι δεν μπορούμε να τα ξέρουμε όλα γιατί είμαστε και εμείς άνθρωποι.</em></strong></div>
<div class="crp_related " style="box-sizing: border-box; clear: both; margin: 10px 0px;">
<br style="box-sizing: border-box;" /><h3 style="box-sizing: border-box; font-family: "Maven Pro", Helvetica, Arial, sans-serif; font-weight: 500; line-height: 28px; margin: 0px !important;">
<span style="font-size: small;">πηγή: <a href="http://efiveia.gr/giati-o-efivos-den-mporei-na-ksekollisei-apo-to-diadiktio-tropoi-antimetopisis-gia-goneis/" target="_blank">http://efiveia.gr</a></span></h3>
</div>
</div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-22732494124457516622017-08-24T17:14:00.000+03:002017-08-24T17:14:52.883+03:00Τα παιδιά του μέσου όρου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="itemHeader" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "open sans", sans-serif;">
<h2 class="itemTitle" style="color: #444444; font-family: "open sans"; line-height: normal; margin: 0px; padding: 0px 0px 10px;">
<br /></h2>
<div class="itemInfo" style="font-size: 14px;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOUFkJN9pyHx-Qv0ozeCxhwxDBsOBgqAxTUwbSNna9MYwjU5ZSC6LnJ-X66E9QnkCHcyEmRI7cwhQwelyjrR947KQ0NeoGSeSlpmyHB0PW3ltbC1eT_loCbKGobEiGg7YRmPBoEF6TB6ij/s1600/%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%258C%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="570" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOUFkJN9pyHx-Qv0ozeCxhwxDBsOBgqAxTUwbSNna9MYwjU5ZSC6LnJ-X66E9QnkCHcyEmRI7cwhQwelyjrR947KQ0NeoGSeSlpmyHB0PW3ltbC1eT_loCbKGobEiGg7YRmPBoEF6TB6ij/s400/%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%258C%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="itemLinks" style="display: inline-block; padding: 0px;">
<div class="itemTagsBlock" style="display: inline-block; padding: 4px;">
<div class="clr" style="border: none; clear: both; float: none; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; padding: 0px;">
</div>
</div>
<div class="clr" style="border: none; clear: both; float: none; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; padding: 0px;">
</div>
</div>
<div class="pull-right" style="float: right;">
</div>
</div>
</div>
<div class="itemImageBlock" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px; margin: 15px 0px; padding: 0px;">
<span class="itemImage" style="display: block; margin: 0px 0px 8px; text-align: center;"></span><br />
<div class="clr" style="border: none; clear: both; float: none; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; padding: 0px;">
</div>
</div>
<div class="itemIntroText" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px;">
<div style="margin-bottom: 10px;">
«Είμαι η Στέλλα Τ. και πηγαίνω στην Ε΄Δημοτικού. Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με το σχολείο. Το μόνο που με ενθουσιάζει σε αυτό είναι οι φίλοι μου.</div>
</div>
<div class="itemFullText" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 14px;">
<div style="margin-bottom: 10px;">
Έχω πολλούς φίλους και περνάμε καλά. Κατά τα άλλα το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι βαριέμαι. Βαριέμαι να διαβάσω. Δεν είναι ότι δεν θέλω να μάθω. Απλά δεν θέλω να μάθω αυτά που μου λένε ότι πρέπει.</div>
<div style="margin-bottom: 10px;">
Κάθε φορά που έρχεται η στιγμή να πάρουμε ελέγχους στο σπίτι ζούμε στιγμές μεγαλείου. «Αφηρημένη», «δεν δείχνει ενδιαφέρον», « Το μυαλό της είναι αλλού», αυτά ακούει η μαμά μου από τη δασκάλα και της ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, όπως λέει, αν και εγώ το χρώμα της μια χαρά το βρίσκω. Κοκκινίλες πουθενά!</div>
<div style="margin-bottom: 10px;">
«Μα καλά βρε παιδί μου, τι θα κάνεις εσύ στη ζωή σου;» και τότε της δίνω την απάντηση που πρέπει μαζί με την πίεση να της ανεβάζει και άλλα πράγματα, αλλά δεν είμαι και γιατρός για να τα προσδιορίσω: «Μπαλαρίνα». Λατρεύω το χορό. Είμαι πολύ καλή απ’ ό,τι λέει η μαντάμ Σόφη. Από πέρυσι, μάλιστα, με έβαλαν στο τμήμα με τα πιο προχωρημένα παιδιά. Πολύ δουλειά, πολύ κούραση, αλλά μου αρέσει.</div>
<div style="margin-bottom: 10px;">
Τι φταίω εγώ που δεν έχει το σχολείο μάθημα χορού, να πάρω όλα τα άριστα του κόσμου; Και η Λυδία η φίλη μου, δεν είναι και εκείνη πολύ καλή μαθήτρια. Αλλά το καλοκαίρι κέρδισε σε ένα πανευρωπαϊκό διαγωνισμό σκάκι τη δεύτερη θέση. Είναι δύσκολο το σκάκι εγώ ποτέ δεν κατάφερα να καταλάβω αυτό το παιχνίδι…»</div>
<div style="margin-bottom: 10px;">
Πόσα άραγε παιδιά φοιτούν στα σχολεία μας που τα ταλέντα τους και οι ικανότητές τους χάνονται σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που κυνηγάει την επιτυχία του μέσου όρου; Πόσοι μαθητές έχουν δεξιότητες που καταπνίγονται και ακυρώνονται σε ένα πλαίσιο που επιβραβεύει μόνο επιτυχίες σε μαθηματικά, γλώσσα και γεωγραφίες;</div>
<div style="margin-bottom: 10px;">
Θα μου πείτε, πολύ λογικά, ότι το σχολείο δεν μπορεί να έχει τόσες εκπαιδευτικές ενότητες; Σωστό και δίκαιο. Θα έπρεπε όμως να είχε έναν άλλο τρόπο προαγωγής της μάθησης και αξιολόγησής της.</div>
<div style="margin-bottom: 10px;">
Με την παρούσα κατάσταση, βάζουμε στην άκρη ένα ταλέντο σε οποιοδήποτε τομέα, το υποβαθμίζουμε και κρίνουμε και κατακρίνουμε, βάσει των επιδόσεων στα μαθήματα που διδάσκονται στο σχολείο. Είναι τόση η επένδυση που κάνουμε στην αξία της μάθησης στο σχολείο, που τυφλωνόμαστε από αυτή και αφήνουμε τα παιδιά μας να μαραζώνουν γιατί δεν καταλαβαίνουν τις εξισώσεις ή τη διαφορά του επιθετικού προσδιορισμού από το κατηγορούμενο.</div>
<div style="margin-bottom: 10px;">
Είναι λίγο σαν την ιστορία με το σχολείο των ζώων που φοιτούσε ένα παπί, το οποίο κολυμπούσε με τρομερή δεξιοτεχνία και ταχύτητα και ένας λαγός που έτρεχε σαν τον άνεμο. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους, που περιελάμβανε την παρακολούθηση όλων των μαθημάτων, το παπί δεν μπορούσε να κολυμπήσει πλέον τόσο καλά γιατί οι μεμβράνες των ποδιών του είχαν φθαρεί από το υποχρεωτικό για την τάξη του μάθημα τρεξίματος και ο λαγός κατήντησε πιο αργός από χελώνα γιατί τα πόδια του καταπονήθηκαν από το υποχρεωτικό μάθημα κολύμβησης.</div>
<div style="margin-bottom: 10px;">
Δεν απαιτώ ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα περιλαμβάνει στο αναλυτικό του πρόγραμμα, μπαλέτο, μουσική, αθλητισμό, τέχνες κλπ κλπ. Απαιτώ όμως ένας σχολείο που δεν θα κατακερματίζει την αυτοεκτίμηση των παιδιών μόνο και μόνο επειδή δεν ενδίδουν σε ένα πρόγραμμα που απευθύνεται στο μέσο όρο.</div>
<div style="margin-bottom: 10px;">
Οι άνθρωποι, δεν είναι μέσοι όροι. Τα παιδιά καταρρακώνονται και ματαιώνονται, όταν αντιμετωπίζονται με αυτό τον τρόπο. Όμως ο ορυμαγδός μιας κοινωνίας, και συγκεκριμένα της ελληνικής, που θέλει τον άριστο μαθητή και το καλό παιδί, δίνοντας έμφαση στις σχολικές επιτυχίες και αδιαφορώντας για τις άλλες ικανότητες των παιδιών, το μόνο που καταφέρνει είναι να διαλύει την αυτοεκτίμηση τους.</div>
<div style="margin-bottom: 10px;">
Ουδείς αναμάρτητος, ούτε η γράφουσα, αλλά είναι καλό να έχουμε κάπου στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας την περίπτωση αυτή που το σχολείο θέλει να αναπτύξουμε συγκεκριμένες μόνο δεξιότητες. Να λάβουμε συγκεκριμένες πληροφορίες. Ας δώσουμε όμως στα παιδιά μας τη σημασία και το ενδιαφέρον για τις πραγματικές ικανότητές τους και ας τα βοηθήσουμε, όπως μπορούμε, να μην γίνουν ένα παπί που κολυμπάει μέτρια και τρέχει εξίσου μέτρια, και ένας λαγός που κάνει ακριβώς… το ίδιο.</div>
<div style="margin-bottom: 10px;">
Από Αλεξία Μπακοπούλου<br />
Πηγή:<a href="http://www.themamagers.gr/kid-issues/ta-pedia-tou-mesou-orou/" style="color: #3a6ea1; text-decoration-line: none;" target="_blank"> themamagers.gr</a></div>
<div style="margin-bottom: 10px;">
Thessaloniki Arts and Culture <a href="http://www.thessalonikiartsandculture.gr/" style="color: #3a6ea1; text-decoration-line: none;">http://www.thessalonikiartsandculture.gr</a></div>
<div style="margin-bottom: 10px;">
<br /></div>
</div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8794218019859225847.post-35299097850417250542017-05-22T10:27:00.000+03:002017-05-22T10:29:31.362+03:00Γιατί διαλέγω συνέχεια μή διαθέσιμους άντρες;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="header-area-sidebar" style="box-sizing: border-box;">
<div class="header-area-excerpt hunted-font-2" style="box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 20px; line-height: 1.3em; margin-bottom: 20px; padding: 0px 20px;">
<div class="fea-img-container" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #555555; font-family: Comfortaa; font-size: medium;">
<i>Άρθρο της Μαρίας Σκαρλάτου ψυχολόγου δημοσιεύτηκε στο <a href="https://www.singlewoman.gr/author/skarlatou/" target="_blank">https://www.singlewoman.gr</a></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4fUd3lh2salk3V8EMVEzVJQX-fH9HlOtXDpvrg6iax8-4UDeL7CtdIUCezqSn03UmW85r4813Aq9eg1a9VfhAzWEy8A-Hwv_yrWYBtolgJ_YiFVAFMHgW8QIm0fcJRZm8WBPthgJNyMhh/s1600/%25CE%25B5%25CE%25BE%25CF%2589%25CF%2583%25CF%2585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4fUd3lh2salk3V8EMVEzVJQX-fH9HlOtXDpvrg6iax8-4UDeL7CtdIUCezqSn03UmW85r4813Aq9eg1a9VfhAzWEy8A-Hwv_yrWYBtolgJ_YiFVAFMHgW8QIm0fcJRZm8WBPthgJNyMhh/s400/%25CE%25B5%25CE%25BE%25CF%2589%25CF%2583%25CF%2585.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa !important; line-height: 1.6em; margin-bottom: 1em;">
<strong style="box-sizing: border-box;"><span style="box-sizing: border-box; font-size: 14pt;"><br /></span></strong></div>
<div style="box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa !important; line-height: 1.6em; margin-bottom: 1em;">
<strong style="box-sizing: border-box;"><span style="box-sizing: border-box; font-size: 14pt;">Για να απαντηθεί η ερώτηση πρέπει πρώτα να ορίσουμε τι σημαίνει μη διαθέσιμος άντρας. Μπορούμε να ξεκινήσουμε και από το αντίθετο: Ποιος είναι ο συναισθηματικά διαθέσιμος άντρας;</span></strong></div>
</div>
</div>
<div class="article-content-outer-sidebar" style="box-sizing: border-box; line-height: 1.9em; margin: 0px 20px 20px;">
<div class="authorized-posts-container clearfix" style="box-sizing: border-box;">
<div class="clearfix authorized-posts-outer-sidebar" style="box-sizing: border-box; margin: 0px;">
<div class="authorized-posts clearfix" style="box-sizing: border-box; display: inline-block; overflow: hidden; padding-bottom: 20px; width: 840px;">
<div class="authorized-posts-row-sidebar" style="box-sizing: border-box; padding-left: 0px;">
<strong style="box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa; font-size: 17px;">Συναισθηματικά διαθέσιμος, είναι ο άντρας που ενδιαφέρεται για τα συναισθήματά σου,</strong></div>
<div class="authorized-posts-row-sidebar" style="box-sizing: border-box; padding-left: 0px;">
<strong style="box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa; font-size: 17px;"> θέλει να γνωρίσει τους φόβους σου, τους προβληματισμούς σου, τι σε στεναχωρεί,</strong></div>
<div class="authorized-posts-row-sidebar" style="box-sizing: border-box; padding-left: 0px;">
<strong style="box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa; font-size: 17px;"> τι σε κάνει χαρούμενη, θέλει να γνωρίσει τα αγαπημένα σου πρόσωπα, τους φίλους, </strong></div>
<div class="authorized-posts-row-sidebar" style="box-sizing: border-box; padding-left: 0px;">
<strong style="box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa; font-size: 17px;">την οικογένειά σου.</strong></div>
</div>
</div>
</div>
<div class="hunted-font-2 fs16" style="box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 17px !important;">
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa; line-height: 1.6em; margin-bottom: 1em;">
Είναι πρόθυμος να μοιραστεί τα συναισθήματά του και τον ελεύθερο χρόνο του μαζί σου, είσαι προτεραιότητα για αυτόν, θέλει να είναι κομμάτι της ζωής σου, σου μιλά για όνειρα, σχέδια, αγωνίες προβλήματα, σου δείχνει με κάθε τρόπο ότι είσαι γι’ αυτόν σημαντική. Είναι ανοιχτός να γνωρίσει και να δεσμευτεί. Μπορεί να επενδύσει συναισθηματικά σε σένα και σου δείχνει ότι μπορείς να επενδύσεις σε αυτόν. Ο μη διαθέσιμος δεν εκπληρώνει τις παραπάνω προϋποθέσεις.</div>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa; line-height: 1.6em; margin-bottom: 1em;">
Υπάρχουν γυναίκες που συστηματικά κάνουν σχέση με μη διαθέσιμους άντρες που μπορεί να είναι παντρεμένοι, συναισθηματικά απόμακροι, που δεν δίνουν στη σχέση χώρο, χρόνο. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε πολλούς διαφορετικούς λόγους που θα αναλυθούν παρακάτω.</div>
<ul style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa; list-style-position: outside;">
<li style="box-sizing: border-box;">Πολλές επιλογές που αφορούν την ενήλικη ζωή μας, έχουν τις ρίζες τους στην παιδική ηλικία. <strong style="box-sizing: border-box;">Γυναίκες που μεγάλωσαν με πατέρα απορριπτικό ή συναισθηματικά απόμακρο θεωρούν ότι έτσι φέρεται ένας άντρας.</strong> Αυτό είναι το πρότυπο σχέσης που έχουν βιώσει, κατά συνέπεια επιλέγουν απορριπτικούς ή συναισθηματικά απόμακρους άντρες, επαναλαμβάνοντας τη σχέση με το μπαμπά.<strong style="box-sizing: border-box;"> </strong></li>
<li style="box-sizing: border-box;"><strong style="box-sizing: border-box;">Από ψυχαναλυτική σκοπιά τώρα, γυναίκες που δεν έχουν επιλύσει το σύμπλεγμα της Ηλέκτρας,</strong> το οποίο είναι το αντίστοιχο του Οιδιποδείου, προσπαθούν να το λύσουν στην ενήλικη ζωή τους, επαναλαμβάνοντας το, χωρίς να το συνειδητοποιούν. Είναι οι γυναίκες που συνήθως μπλέκουν με παντρεμένους ή δεσμευμένους άντρες, προσπαθώντας να κερδίσουν τον πατέρα ( παντρεμένο ή δεσμευμένο άντρα), ανταγωνιζόμενες τη μητέρα τους (στο πρόσωπο της συζύγου ή συντρόφου του).</li>
<li style="box-sizing: border-box;"><strong style="box-sizing: border-box;">Η πεποίθηση ότι εγώ θα τον αλλάξω.</strong> Μπορεί να έχουν υπερβολική πίστη στις ικανότητες τους ή στην αγάπη τους. Οι άνθρωποι πρέπει να θέλουν για να αλλάξουν, δεν τους αλλάξεις επειδή σου κάνει κέφι, ούτε επειδή τους αγαπάς!</li>
<li style="box-sizing: border-box;"><strong style="box-sizing: border-box;">Η σιγουριά και βεβαιότητα ότι σε μένα θα φερθεί διαφορετικά.</strong> Εδώ επιστρατεύονται δικαιολογίες του τύπου: ‘Ναι ήταν απόμακρος με τις προηγούμενες σχέσεις του, αλλά δεν έφταιγε αυτός αλλά αυτές με τη συμπεριφορά τους’.’ Πρέπει απλώς να κάνω λίγη υπομονή και θα καταφέρω να γίνει όπως θέλω η σχέση’.</li>
<li style="box-sizing: border-box;"><strong style="box-sizing: border-box;">Χαμηλή αυτοεκτίμηση</strong>. Μια κατηγορία γυναικών έχει τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση, ώστε να ανέχεται συμπεριφορές που δεν τους αρέσουν θεωρώντας ότι δεν τους αξίζει κάτι καλύτερο. Δεν διεκδικούν για τον εαυτό τους και συμβιβάζονται με συναισθηματικά ψίχουλα.</li>
<li style="box-sizing: border-box;"><strong style="box-sizing: border-box;">Θέλουν σχέση αλλά χωρίς να έχουν διάθεση να επενδύσουν με άλλα λόγια φοβούνται τη δέσμευση.</strong> Όταν δεσμευόμαστε με κάποιον αυτόματα υπάρχει κίνδυνος να χαθεί αυτή η σημαντική δέσμευση. Επειδή δεν το αντέχουμε, κρατάμε αποστάσεις στο συναισθηματικό επίπεδο. Σε αυτή την περίπτωση ένας μη διαθέσιμος άντρας είναι η καλύτερη επιλογή αφού και σχέση λέμε ότι έχουμε και εξασφαλίζουμε ότι δεν θα πληγωθούμε.</li>
</ul>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa; line-height: 1.6em; margin-bottom: 1em;">
Αν μια γυναίκα συστηματικά επιλέγει μη διαθέσιμους άντρες, αυτό κάτι λέει για την ίδια και τις επιλογές της κι ‘όχι για τους άντρες γενικά. Όταν κάτι γίνει μια φορά το θεωρούμε τυχαίο όταν κάτι επαναλαμβάνεται τότε κάτι κάνουμε εμείς λάθος!</div>
<h3 style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Όπως έλεγε και ο Karl Gustav Jung «μέχρι να κάνεις το ασυνείδητο, συνειδητό θα κατευθύνει τη ζωή σου και θα το ονομάζεις μοίρα». </strong></h3>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa; line-height: 1.6em; margin-bottom: 1em;">
Μια γυναίκα για να αποφύγει την εμπλοκή σε τέτοιες σχέσεις μπορεί να είναι απλά παρατηρητική στην αρχή της γνωριμίας της. Αν τα σημάδια υπάρχουν και αυτή προχωρά, ενώ γνωρίζει τι θα ακολουθήσει μάλλον θα πρέπει να ψάξει η ίδια τον εαυτό της. Και είναι καλή στιγμή να σκεφτεί την ψυχοθεραπεία, προκειμένου, να ανακαλύψει τις ασυνείδητες διαδικασίες που την οδηγούν σε αυτή την επιλογή.</div>
<h3 style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa;">
<strong style="box-sizing: border-box;">Όπως ειπώθηκε παραπάνω, όταν κάνω μια φορά λάθος επιλογή ( μη διαθέσιμου άντρα) μπορεί να είναι τυχαία. Όταν όμως το λάθος επαναλαμβάνεται, παύει να είναι τυχαίο. Χωρίς να το συνειδητοποιούμε είμαστε μέρος του λάθους! </strong></h3>
<div style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Comfortaa; line-height: 1.6em; margin-bottom: 1em;">
Για να αλλάξει αυτό χρειάζεται πολλή δουλειά με τον εαυτό μας.</div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
</div>
mariaskarlatouhttp://www.blogger.com/profile/01369094360598355788noreply@blogger.com0