Τρίτη 4 Απριλίου 2017

Εγώ πότε θα γίνω μάνα;


άρθρο της Μαρίας Σκαρλάτου δημοσιεύτηκε στο https://www.singlewoman.gr


Βιολογικά ρολόγια που χτυπούν σε κάποια ηλικία… στερεότυπα για την ολοκλήρωση της γυναίκας μέσα από τη μητρότητα… σκοπός του ανθρώπου… το κοινωνικό  ‘πρέπει’…. οι φίλες που γίνονται μάνες… οδηγούν κάποια στιγμή στο ερώτημα εγώ πότε θα γίνω μάνα;
Τις τελευταίες δεκαετίες η θέση της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία έχει αλλάξει.  Μια γυναίκα δεν πιέζεται στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού (με εξαίρεση, μικρές κλειστές γεωγραφικά κοινωνίες)  να παντρευτεί στα 20 ή στα 25, όταν έχει μπροστά της σπουδές και αναζήτηση εργασίας.
Αν και η νοοτροπία έχει αλλάξει, όταν η γυναίκα περάσει τα 30 αρχίζουν οι ερωτήσεις! Οι οποίες  χρόνο με το χρόνο γίνονται πιο πιεστικές και αδιάκριτες.

Φράσεις όπως ‘τα παιδιά δε γίνονται όποτε θέλεις’, ‘τα χρόνια περνάνε κι όταν θα αλλάξεις γνώμη και θα θέλεις παιδιά  το πουλάκι θα έχει πετάξει’ ,  ‘ τώρα πρέπει να κάνεις παιδιά όσο κι εμείς είμαστε νέοι και μπορούμε να βοηθήσουμε’ , ‘εγώ πότε θα αποκτήσω εγγόνι;’  επαναλαμβάνονται με μεγαλύτερη συχνότητα και  δείχνουν πόσο τα στερεότυπα επηρεάζουν τον τρόπο σκέψης,  τις συμπεριφορές των  ανθρώπων και τις επιλογές τους και τελικά πόσο βαθιά ριζωμένες είναι οι παραδόσεις στην ελληνική οικογένεια και κοινωνία ακόμη κι από ανθρώπους που θεωρούν τους εαυτούς τους αρκετά προοδευτικούς με σεβασμό στις προσωπικές επιλογές.

Άλλωστε δεν είναι εύκολο να αγνοήσει τις κοινωνικές επιταγές που εγγράφονται στο συλλογικό ασυνείδητο.
Αυτό  δείχνει πόσο μια γυναίκα  πιέζεται με φανερούς ή λιγότερο φανερούς τρόπους, ως προς την κατεύθυνση απόκτησης παιδιού άσχετα με τη δική της επιθυμία.  Μπορεί να αγχώνεται και να μπαίνει σε διλλήματα του τύπου ‘κι αν έχουν δίκιο; ΄ τώρα όντως δεν θέλω παιδί, αν όμως θελήσω θα μπορώ;΄’
Μια γυναίκα μόνη από επιλογή ίσως βιώνει μεγαλύτερη πίεση να βιαστεί  να κάνει την όποια  ‘γρήγορη’ επιλογή συντρόφου  προκειμένου να γίνει μάνα, χωρίς η σχέση να τηρεί βασικές προϋποθέσεις. Το να νιώθει μια γυναίκα ότι είναι έτοιμη 100% να γίνει μάνα δεν υπάρχει κι αν υπάρχει δεν είναι αληθινό!  αν όμως το ποσοστό της επιθυμίας είναι πάνω από 75% , τότε μάλλον πρόκειται για αληθινή επιθυμία!

Πως μπορεί μια γυναίκα να ξεχωρίσει αν η επιθυμία απόκτησης παιδιού είναι δική της ή αποτέλεσμα της κοινωνικής πίεσης;

Αρχικά ας ρωτήσει τον εαυτό της γιατί θέλει να γίνει μάνα.
Αν οι απαντήσεις  είναι:
  • για να χαρούν οι γονείς μου που περιμένουν πως και πώς να αποκτήσουν εγγόνι, τόσα έχουν κάνει για μένα και θέλω να τους δώσω χαρά,
  • γιατί οι φίλες μου έχουν γίνει μανάδες κι εγώ νιώθω ότι έμεινα πίσω,
  • γιατί με πιέζει ο σύντροφος,
  • γιατί έφτασα τα 30, τα 35 και πρέπει να βιαστώ,
  • γιατί πιστεύω ότι ένα παιδί θα δώσει νόημα στη ζωή μου, το νόημα που δεν μπορώ να της δώσω εγώ και με ένα μαγικό τρόπο θα γίνω ευτυχισμένη κι όλοι θα μου πουν μπράβο και θα με αποδεχτούν,
μάλλον δεν είναι δική της επιθυμία αλλά συνέπεια πίεσης εξωτερικών παραγόντων.
Άλλες  βοηθητικές ενδείξεις προς αυτή την κατεύθυνση είναι:
  • πώς νιώθει όταν βλέπει μωρά ή μικρά παιδιά,
  • αν της φαίνονται χαριτωμένα τα μικρά παιδιά ακόμη και στις άσχημες στιγμές τους (όταν φωνάζουν, κλαίνε ή στριγγλίζουν)
  • Αν επισκέπτεται  φίλους με μωρά ή μικρά παιδιά και δεν μπορεί να ξεκολλήσει,
  • αν βρίσκεται στον ίδιο χώρο με μικρό παιδάκι και δεν ασχολείστε με τίποτα άλλο εκτός από αυτό,
  • αν δεν την ενοχλεί η σκέψη ότι θα αλλάξει εντελώς ο τρόπος ζωής της.

Μια γυναίκα που είναι μόνη από επιλογή και  δεν επιθυμεί την απόκτηση παιδιού, πρέπει να συνειδητοποιήσει, ότι δεν είναι απαραίτητο να απολογηθεί. Εξάλλου όσο πιο σίγουρη είναι για την απόφαση της, τόσο πιο άνετα θα αντιδρά στα σχόλια και στις αδιάκριτες ερωτήσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου